وجودِ نازنین امام جعفر صادق علیه صلاه و السلام در بخشش‌هایی که داشتند، گدا پرور نبودند، فقیری نزدِ امام صادق علیه السلام آمد و عرضه داشت: یابن رسول الله! مقروض هستم، حضرت چهارصد درهم به او دادند، او خیلی تعجّب کرد، توقع نداشت اینقدر سفره‌ی کَرَمِ امام صادق علیه السلام گسترده باشد، در حالِ شکرِ خدای متعال از امام صادق علیه السلام جدا شد، حضرت او را صدا زدند و او برگشت، حضرت فرمودند آن چیزی که خدای متعال راضی است، این است که من تو را بی‌نیاز کنم، نه قرضِ تو را بدهم، انگشترِ مبارک‌شان را از دستشان بیرون آوردند و به این فقیر دادند و فرمودند این را ده هزار دِرهَم خریده‌ام، وقتی قرضِ خود را دادی، اگر دیدی محتاج هستی، خواستم قیمتِ آن را بدانی، این می‌تواند برای تو سرمایه باشد و مشکلاتِ دیگرِ خود را هم برطرف کنی. کرامتِ امام صادق علیه السلام این است.