از جمله عوامل تحریک کننده می توان به قیام صاحب زنج، قرامطه، تشکیل حکومت های شیعی علویان در طبرستان و فاطمیان در مصر اشاره کرد. این عوامل سبب شد که عالمان امامی آن عصر مجبور به استفاده از راهکار تقیه شوند، به طوری که این پدیده حتی در منابع امامی آن دوره و تعاملات بین وکلا و علمای امامی نیز اثر گذاشت. از این رو شایسته است نخست تاریخچه ای از سازمان وکالت ارائه شود، سپس فضای سیاسی عصر غیبت صغرا ترسیم گردد، آن گاه منابع امامی آن دوره جداگانه مورد بررسی قرار گیرد. در پایان به این نتیجه اشاره می شود که منابع امامی توجه بسیار اندکی به سازمان وکالت داشته اند که این امر متاثر از فضای تقیه حاکم بر آن دوره بوده است؛ فرضیه ای که نویسنده این پژوهش، می کوشد آن را اثبات کند.

  

دریافت متن کامل مقاله در قالب پی دی اف

منبع: سخن تاریخ