امام زمان(عج) در نامه ای فرموده اند: «وَ اکثِروُا الدُّعاءَ بتعجیلِ الفَرَجِ فإنَّ ذلکَ فَرَجُکُم؛ برای تعجیل فرج بسیار دعا کنید، زیرا مایه ی فرج شماست»(۱). این فرج می تواند دو معنا داشته باشد:

۱ – وقتی دعا می کنیم امام ظهور کند، طبیعی است که ظهور ایشان باعث گشایش امر شیعیان و آسایش ما می شود و مشکلات ما حل خواهد شد. پس فرج باعث فرج ما نیز می شود.

۲ – دعا برای ظهور ایشان باعث جلب توجهات امام به ما می شود و آن حضرت در حق ما دعا می کند و مشکلات ما با توجه امام حل می شود. بنابراین، دعا برای ظهور، باعث گشایش کارها می شود، هرچند خود ظهور، اتفاق نیفتد. همچنین دعا کردن، روح امید را در انسان زنده نگه می دارد. و امید داشتن، خود موجب گشایش است، زیرا ناامیدی باعث به بن بست رسیدن است.

منبع:پرسمان

پی نوشت :
۱٫ کمال الدین، ص۴۸۵، باب توقیعات، ج۴.