یکى از کسانى که ما در زمان خود درک کرده ایم، مرحوم آقا شیخ محمّد حسین کاظمینى⁽مرحوم شیخ محمّد حسین بن هاشم کاظمى (؟ ـ ۱۳۰۸)، صاحب هدایه الانام فى شرح الشرایع و…⁾، صاحب شرح شرایع و مرجع عرب  ها بود که به اهل علم، ورقِ⁽کوپن.⁾ نان مى داد. آقاى شیخ مهدى خالصى⁽ مرحوم شیخ مهدى بن حسین خالصى کاظمى (؟ ـ ۱۳۴۳)، صاحب تألیفات متعدد، از جمله: حاشیه على کفایه الاصول، شرح الکفایه و…⁾ ـ رحمه اللّه ـ که از فضلاى کاظمین بود گفت: آقا شیخ محمّد حسین کاظمینى ـ رحمه اللّه  ـ روزى یک ورق به ما مى  داد که فقط براى نان ما کافى بود، و ما دو نفر عائله بودیم با مادرم، با خود گفتم: نزد آقاى شیخ محمّد حسین کاظمینى ـ رحمه اللّه  ـ بروم تا آن را بیشتر کنند. به خانه  ى ایشان رفتم و دیدم علویّه⁽همسر ایشان⁾ کتاب جواهر را مى  خواند و ایشان مى نویسند. دستور دادند علویّه داخل اندرون شوند. عرض کردم: آقا، یک ورق کافى نیست، دستور بدهید دو برابر شود، تا با آن مقدارى هندوانه هم بخریم. ایشان ما را امر به صبر و زهد و قناعت کردند، بعد حال خودشان را نقل کردند و گفتند: ما در ایّام تحصیل در نجف اشرف چه سختى  هایى را مى  کشیدیم، به حدّى که زمانى در حجرات بالاى مدرسه مرتضویّه⁽واقع در صحن فعلى حضرت امیر ـ علیه  السّلام⁾ بودیم، چهل روز برما گذشت که هیچ خوراکى نداشتیم، و ما در این مدّت هسته  هاى خرما را مى  خیساندیم و مى خوردیم! آیا ما مى توانیم بیست روز بدون نان زندگى کنیم؟! ده روز چطور؟!سرانجام گویا مرحوم کاظمینى قبول کرده بودند و به مرحوم خالصى حواله داده بودند.

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد