از سعدبن عبداللّه   قمى اشعرى سؤال شده بود که اسلام آن دو نفر « طَوعا وَ رَغْبَهً » بوده است یا « کُرْها و إِجْبارا »؟ ایشان درمانده بود که چه بگوید؛ زیرا فکر کرده بود اگر بگوید اختیارا اسلام آوردند، در آن صورت آن دو منافق نخواهند بود؛ و اگر بگوید از روى اجبار بود، پاسخ خواهند داد که در آن زمان زور و اجبار در میان نبود؛ لذا این مسأله را توسّط احمد بن اسحاق براى حضرت امام حسن عسکرى ـ علیه  السّلام ـ مطرح نمود و آن حضرت ایشان را به حضرت حجّت ـ عجل  اللّه  تعالى  فرجه  الشریف ـ ، حواله داد و حضرت در پاسخ فرمود:

« لِمَ لَمْ تَقُلْ أَسْلَما طَمَعا؟! » چرا نگفتى از روى طمع [به ریاست و خلافت] اسلام آوردند؟ !بحار الانوار، ج۳۰، ص۱۸۵؛ ج۵۲، ص۸۵؛ احتجاج، ج۲، ص ۶۵٫ یعنى نه این و نه آن، بلکه سومى است.

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد