در ابتدا باید عرض نمود که هیچ عالم شیعه ای در طول تاریخ فتوا نداده است که شخص در زیارت قبر امام حسین علیه السلام یا سائر ائمه در هنگام نماز طوری بایستد که رو به قبله نباشد ؛ بلکه همگی می گویند طوری بایست که قبر امام بین تو و قبله باشد . یعنی در سمت پشت سر یا کمر حضرت قرار گرفته رو به قبر نماز بخوان تا امام بین تو و کعبه باشد.
متاسفانه برادران اهل سنت چون نمی توانند با دلیل ومدرک معتبر بر شیعه اشکال بگیرند سعی در تحریف روایات واقوال علمای شیعه کرده وآنها را به صورت گزینشی مطرح نمایند.
مرحوح شیخ حر عاملی در کتاب شریف وسائل الشیعه، در باب نماز خواندن در نزد قبر حسین علیه‌السلام، خود معنای «رو به قبر نماز خواندن» مطرح شده است. کاش مستشکل محترم، خود عنوان باب را ملاحظه می فرمود تا به اشکال ادعای خود پی ببرد:
باب مستحب بودن زیاد نماز خواندن در کنار قبر امام حسین علیه السلام چه نماز واجب و چه نماز مستحب در کنار سر حضرت ( نه رو به قبر حضرت ) یا در پشت حضرت[۱].
خود این عنوان بیانگر طریقه ایستادن است . زیرا وقتی شما در کنار قبری رفته و در پشت سر وی به سمت قبر نماز بخوانید خواه ناخواه رو به قبله خواهید بود .

حال روایات این باب را هم مطرح می کنیم:

از امام صادق علیه السلام نقل شده است که فرمودند «در کنار قسمت سر از قبر امام حسین علیه السلام نماز بخوان»[۲]
چنانچه ملاحظه می کنید: این روایت هیچ گونه اشاره ای به آن چه که ادعا می کنند ندارد.

در روایت دیگر آمده است که:
شخصی از امام صادق علیه السلام سوال کرد و من می شنیدم که پرسید هنگامی که به زیارت قبر امام حسین علیه السلام رفتم آن را قبله خود قرار دهم؟ حضرت فرمودند به فلان قسمت برو ( وبعد به سمت قبر نماز بخوان)[۳]

 این روایت هم دلالت بر مدعا نمی کند؛ زیرا شخص سوال می کند که فقط رو به قبر بخوانم؟ حضرت می گویند: اگر در فلان جا باشی آری؛ یعنی همان مطلبی که شیعه می گویند.
باز هم در روایت دیگر آمده است که:
به حضرت عرض کردم که ما قبر امام حسین علیه السلام را زیارت می کنیم پس چگونه در کنار آن نماز بخوانیم؟ فرمودند پشت سر امام در قسمت کتف ایستاده ( در حقیقت رو به قبله به صورتی که قبر بین تو وکعبه است) سپس به نیت رسول خدا صلی الله علیه وآله و امام حسین علیه السلام نماز می خوانی[۴].
شخصی از امام صادق علیه السلام در مورد نماز در کنار قبر امام حسین علیه السلام سوال کرد حضرت فرمودند قبر را به سمت قبله خود قرار ده و در فلان نقطه بایست[۵].
همان طور که ذکر شد در تمامی روایات مربوط به بحث طریقه نماز خواندن در کنار قبر امام حسین علیه السلام در هیچ کدام آنچه که ایشان ادعا می کنند نیامده است .

حال ممکن است که مخالفین مکتب حقه شیعه، به مطلبی از کتاب شریف بحارالانوار اشاره کنند. و بگویند که در این کتاب به نقل از دروس آمده است: «اگر پشت به قبله کند و نماز بخواند جایز است اگر چه نیکو نیست مگر اینکه دور باشد».

پاسخ این عده آن است که :

اولاً: حداقل یک نسخه از کتاب شریف بحارالانوار با این مطلب سازگاری نداشته و بجای واژه «القبله»، واژه «القبر»، به کار رفته شده است. و آن نسخه، نسخه «دار احیاء التراث العربی به طبع سال ۱۴۰۳ ه‍ ق» می باشد. حال اگر چنین باشد، ترجه این عبارت با مدعای ما مطابقت می کند. چراکه ترجمه این متن چنین خواهد شد: «اگر پشت به قبر کند و نماز بخواند، جایز است؛ اگرچه نیکو نیست، مگر اینکه دور باشد»[۶].. بنابرین همانطور که ملاحظه فرمودید بحث از «پشتبه قبله و رو به قبر نماز خواندن» به بحث «رو به قبله و پشت به قبر نماز خواندن» تغییر می کند.

ثانیاً: عبارت مرحوم علامه مجلسی، منقول از کتاب دروس شهید اول است. که باز هم شهید در خود کتابش، بحث استدبار به قبر را پیش می کشد و حرفی از پشت به قبله نماز خواندن را نمی زند.

ثالثا: مؤید اینکه می بایست به جای واژه قبله، واژه  قبر را جایگزین کنیم، آن است که در ادامه متن آمده است «… این کار نیکو نیست؛ مگر اینکه فاصله زیادی بین حرم و شخص نمازگزار ایجاد شود»[۷]. یعنی اگر نمازگزار از حرم دور شود، دیگر امر ناشایسته نیست که رو به قبله و پشت به ضریح مطهر نماز بخواند. بنابرین سیاق کلام، بیشتر از آنکه به استدبار از قبله بازگشت کند، به استدبار از قبر رجوع می کند. و بیان می کند که پشت به قبرنماز خواندن در جهت قبله، جایزاست؛ ولی شایسته نیست، مگر اینکه شخص از حرم فاصله زیادی گرفته باشد.

بنابرین یا مستشکل دچار اشتباه شده است، یا نسخه نویس و یا علامه مجلسی رحمه الله علیه.

[۱] . « باب استحباب کثره الصلاه عند قبر الحسین ( علیه السلام ) فرضا ونفلا عند رأسه و خلفه» وسائل الشیعه (آل البیت) – الحر العاملی – ج ۱۴ – ص ۵۱۷ – ۵۲۱

[۲] . وعن أبیه ، وجماعه مشایخه ، عن أحمد بن محمد بن عیسی ، عن محمد بن خالد ، عن جعفر بن ناجیه ، عن أبی عبد الله علیه السلام قال : صل عند رأس قبر الحسین علیه السلام

[۳] . « وعنهم ، عن سعد ، عن موسی بن عمر وأیوب بن نوح ، عن ابن المغیره عن أبی الیسع قال : سأل رجل أبا عبد الله وأنا أسمع قال : إذا أتیت قبر الحسین علیه السلام أجعله قبله إذا صلیت ؟ قال : تنح هکذا ناحیه وعن علی بن الحسین ، عن علی بن إبراهیم ، عن أبیه ، عن ابن أبی نجران ، عن یزید بن إسحاق ، عن الحسن بن عطیه ، وذکر الحدیث الأول .
»

[۴] . « وعنه ، عن علی ، عن أبیه ، عن ابن فصال ، عن علی بن عقبه ، عن عبید الله بن علی الحلبی ، عن أبی عبد الله علیه السلام قال : قلت : إنا نزور قبر الحسین علیه السلام فکیف نصلی عنده ؟ فقال : تقوم خلفه عند کتفیه ، ثم تصلی علی النبی صلی الله علیه وآله وتصلی علی الحسین علیه السلام.»

[۵] . « وعن محمد بن جعفر ، عن محمد بن الحسین ، عن أیوب بن نوح ، عن ابن المغیره ، عن أبی الیسع ، عن أبی عبد الله علیه السلام أن رجلا سأله عن الصلاه إذا أتی قبر الحسین ( علیه السلام ) ؟ قال : اجعله قبله إذا صلیت ، وتنح هکذا ناحیه.»

.[۶] «ولو استدبر القبر وصلی جاز وان کان غیر مستحسن إلا مع البعد» بحار الانوار ج۹۷ ص ۱۳۵

[۷] . « غیر مستحسن إلا مع البعد»