ابن قولویه گفته است:

محمّد بن جعفر رزّاز، از محمّد بن حسین بن ابی الخطاب، از محمّد بن سنان، از سعید بن یسار یا دیگری روایت کرد که شنیدم امام صادق (ع) می‌فرمود: چون جبرئیل خبر کشته شدن حسین (ع) را برای رسول خدا (ص) آورد، آن حضرت دست علی (ع) را گرفت. مدّتی از روز را با هم خلوت کردند و اشک چشم هر دو جاری شد. پیش از آن‌که از هم جدا شوند جبرئیل بر آن دو نازل شد (یا بر پیامبر خدا) و به آن دو گفت: پروردگارتان سلام می‌رساند و می‌گوید: از شما دو تن می‌خواهم شکیبایی کنید. فرمود: صبر می‌کنم.

 

 

قال ابن قولویه:

حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ الرَّزَّازُ الْقُرَشِیُّ الْکُوفِیُّ قَالَ حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَیْنِ بْنِ أَبِی الْخَطَّابِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ، عَنْ سَعِیدِ بْنِ یَسَارٍ أَوْ غَیْرِهِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (ع) یَقُولُ‏ لَمَّا أَنْ هَبَطَ جَبْرَئِیلُ (ع) عَلَى رَسُولِ اللَّهِ (ص) بِقَتْلِ الْحُسَیْنِ (ع) أَخَذَ بِیَدِ عَلِیٍّ فَخَلَا بِهِ‏ مَلِیّاً مِنَ‏ النَّهَارِ فَغَلَبَتْهُمَا الْعَبْرَهُ فَلَمْ یَتَفَرَّقَا حَتَّى هَبَطَ عَلَیْهِمَا جَبْرَئِیلُ (ع) أَوْ قَالَ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِینَ فَقَالَ لَهُمَا: رَبُّکُمَا یُقْرِؤُکُمَا السَّلَامَ وَ یَقُولُ عَزَمْتُ عَلَیْکُمَا لَمَّا صَبَرْتُمَا قَالَ فَصَبْراً.[۱]


[۱]– کامل الزیارات: ۱۲۱ ح ۱۳۲، عنه البحار ۴۴: ۲۳۱ ح ۱۵ و ۴۳: ۲۴۶ ح ۲۱، العوالم ۱۷: ۱۱۴ ح ۲٫