أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ، بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد وَ عَجِّل فَرَجَهُم ‏

میلادِ سراسر نور و رحمت و برکت و هدایتِ حضرت ابامحمد حسن زکی عسکری علیه السلام را به حضورِ مبارکِ فرزندِ ایشان، صاحبِ عالَم، منجیِ جهانِ بشریت، امیدِ ما، پناهِ ما، طبیبِ ما، حضرت بقیّه الله الاعظم روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداه، و نایب آن بزرگوار، رهبرِ نورانی‌مان، و امّتِ شهیدداده و مردمِ خوبمان و به همه‌ی دلدادگان به اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام تهنیت و تبریک عرض می‌کنم.

امام حسن عسکری علیه الصلاه و السلام ویژگی‌هایی دارند که آن بزرگوار را در میانِ امامان در این جهت ممتاز می‌سازد.

یکی «آماده کردنِ جامعه برای تحمّلِ غیبتِ طولانیِ حضرت حجّت ارواحنا فداه» بود؛ «غیبت» کلاسِ سازنده است، «غیبت» زمینه‌ی انتظار را فراهم می‌کند، «انتظار» خودسازی است، «انتظار» تمرینِ برای درگیریِ با مستکبرینِ عالَم است، «انتظار» تحوّل است، «انتظار» هجرت است، «انتظار» نوسازیِ دائمی است، «انتظار» خروجِ از رکود است، «انتظار» سامان دادنِ امور است، «انتظار» برای استقبالِ منجیِ جهانی رفتن است، «انتظار» فراهم کردنِ زمینه است که وقتی حضرت آمدند انسان کارِ لازم برای سعادتِ جهانی را در محضرِ حضرت داشته باشد، «انتظار» به روز بودن است، «انتظار» راضی نبودن به وضعِ موجود است، «انتظار» دویدنِ پیشاپیشِ مشکلات است، «انتظار» روحیه‌ی امید است، «انتظار» شادابی است، «انتظار» ایجادِ شبکه‌ی جهانی است، «انتظار» معنی کردنِ به روزِ قرآن است که پیامِ قرآن کریم را در هر فرصتی برای سبکِ زندگیِ آن روز دریافت کنیم، «انتظار» شناساییِ مرکزیت است، «انتظار» روی آوردن به کانونِ مرکزیِ دین است، «انتظار» تعمیقِ مسئله‌ی نیابت و رهبریِ فقیه در عصرِ غیبت است.

امام حسن عسکری سلام الله علیه در این جهات زمینه‌سازی کردند و این حدیث شریف هم… «فَأَمَّا مَنْ کَانَ مِنَ اَلْفُقَهَاءِ صَائِناً لِنَفْسِهِ حَافِظاً لِدِینِهِ مُخَالِفاً عَلَى هَوَاهُ مُطِیعاً لِأَمْرِ مَوْلاَهُ فَلِلْعَوَامِّ أَنْ یُقَلِّدُوهُ»[۱]؛ که همه‌ی صفات در وجودِ حضرت امام رحمه الله تعالی علیه بود، در وجودِ حضرت آقا به شایستگی هست، و مسئله‌ی مرجعیتِ دینی و زعامتِ سیاسی را تضمین می‌کند.

یک حدیثی هم به دل‌های مشتاق و گره‌خورده‌ی به اهل بیت علیهم السلام هدیه کنیم، حقِ بزرگِ امام حسن عسکری علیه السلام به ما این است که ایشان آخرین ذخیره‌ی الهی را ارائه کردند، حضرت حجت بن الحسن العسکری عجل الله تعالی فرجه الشّریف در دامانِ ایشان درخشیدند.

امام حسن عسکری سلام الله علیه می‌فرمایند که «اَلْقَصْدُ إِلَى اَللَّهِ تَعَالَى بِالْقُلُوبِ أَبْلَغُ مِنْ إِتْعَابِ اَلْجَوَارِحِ بِالْأَعْمَالِ»[۲]؛ بعضی‌ها خیلی به ظاهر می‌پردازند، ولی امام حسن عسکری سلام الله علیه می‌فرمایند که اگر می‌خواهی به سوی خدای متعال سفر کنی، اگر مقصدِ تو خدای متعال است، اگر می‌خواهی عروج داشته باشی و پرواز کنی، این کار کارِ دل است، خدای متعال بشر را با دل می‌پذیرد.

اهلِ دل باشیم، باطن را اصلاح کنیم، سریره‌ی خود را درست کنیم، اغیار را از دل خارج کنیم و دل را مخصوصِ یار کنیم، بُردِ این کار خیلی بیشتر از اعمالِ جوارحی است.

امیدوار هستم که همه‌ی عزیزانِ ما و مردمِ ما در سایه‌ی اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام و این بزرگوار و فرزندِ عزیزشان از این بیماری و همه‌ی سختی‌ها نجات پیدا کنند، و همواره سنگرنشین و رزمنده و بسیجی و آماده‌ی برای خدمتِ به امام زمان ارواحنا فداه باشند و با این وسیله در حفظِ نظام و نجاتِ مردممان از همه‌ی مشکلات، امام حسن عسکری صلوات الله علیه و فرزندِ ایشان را راضی کنند.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

[۱] بحار الأنوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار علیهم السلام، جلد۲، صفحه۸۶

[۲] بحار الأنوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار علیهم السلام، جلد۶۷، صفحه۶۰