آن وجود مقدس در بین امامان ما از نظر میزان دوران امامت، کوتاه ترین دوره را دارند. امامت آن وجود مقدس شش سال بیشتر طول نکشید. در سال ۲۵۴ در پی شهادت پدر بزرگوارشان وجود مقدس حضرت امام علی النقی امام هادی علیه السلام به امامت رسیدند و از همان آغاز تحت نظر و مراقبت شدید دستگاه جبار خلافت عباسی بودند. چون طاغوت های زمان می دانستند که آن حضرت یازدهمین امام تعیین شده از سوی خداوند و جانشین پیغمبر اکرم صلی الله و آله و سلم است و از او آخرین حجت خدا پدید خواهد آمد، امام عسکری علیه السلام را در حصر شدید و حتی زندان قرار داده بودند.

بارها در این دوره شش ساله امامت، آن وجود مقدس به زندان افکنده شد. تلاش بسیاری کرده بودند که آن حضرت ازدواج نکند و آخرین حجت خدا پدید نیاید و بعد در موقعیتی که دیگر احساس می کردند باید آن وجود مقدس را از میان بردارند، حضرت را مسموم کردند و آن وجود مقدس در بستر بیماری افتاد. خلیفه ای که این جنایت را مرتکب شد معتمد عباسی لعنه الله است. معتمد برای اینکه از خود رفع اتهام کند دستور داده بود که پنج نفر از معتمدان و مخصوصان خود بیایند و ملازم امام عسکری علیه السلام باشند و در خانه آن حضرت مستقر باشند.

طبیبی را هم مأمور کرده بود که بیاید و درباره وضعیت حال آن حضرت مراقبت کند، اما با وجود این ظواهر بیماری آن حضرت سخت شد و آن وجود مقدس به شهادت رسید و افرادی را که خلیفه جبار مأمور کرده بود در خانه حاضر شوند اینها بیرون آمدند و می خواستند به نوعی شهادت بدهند که آن حضرت به مرگ طبیعی از دنیا رفته است و البته شهر را تعطیل کردند و تشییع مفصلی برای پیکر مقدس آن حضرت بر پا کردند.

وجود مقدس امام حسن عسکری علیه السلام در هشتم ربیع الاول سال ۲۶۰ به شهادت رسید و امامت آن حضرت پایان یافت و وجود مقدس امام عصر ارواحنا له الفداء و عجل الله تعالی فرجه به امامت رسیدند.