وظیفه “نایب” انجام همه کارهایی است که بر عهده “منوب عنه” است، مگر آن مواردی را که منوب عنه استثنا کرده است.

نواب اربعه جانشینان خاص امام زمان (عج)،در عصر غیبت صغری از هرنظر مورد اعتماد آن حضرت بوده اند و هر آنچه را که وظیفه امام زمان (عج) بود اما به واسطه غیبت مصلحت نبود که به صورت مستقیم خود انجام دهند از طریق نواب اربعه انجام می شد؛ مانند هدایت و سرپرستی شیعیان، ایجاد ارتباط بین امام (ع) و شیعیان و رساندن پیام های امام به آنان، پاسخ گویی به سؤالات و شبهات فرهنگی و دینی آنان، اداره مسائل مالی دستگاه شیعه، حفظ وحدت، ایجاد دل گرمی برای شیعیان، قضاوت در اختلافات آنان و به طور کلی انجام وظایف امامت در تمام امور دین و دنیا.

نواب اربعه جانشینان خاص امام زمان (عج)، در عصر غیبت صغرا از هر نظر مورد اعتماد آن حضرت بوده اند. از این جهت نقش و وظایف آنان بسیار سنگین و حساس بود؛ زیرا تمام وظایفی که برعهده امام زمان (ع) بود، اما به واسطه غیبت مصلحت نبود که آن حضرت به صورت مستقیم خود انجام دهند، از طریق نواب اربعه انجام می شد.

بنابراین، آنان عهده دار انجام وظایف متعددی بودند؛ مانند:

 ۱ – پاسخ گویی به پرسش های فقهی و مشکلات علمی و عقیدتی مردم.

 ۲ – رفع شک و تردیدهایی که دشمنان درباره وجود و زنده بودن آن حضرت در جامعه القاء می کردند.

 ۳ – مبارزه با مدعیان دروغین امامت.

 ۴ – گرفتن اموالی که متعلق به امام زمان (عج) و یا باید در اختیار آن حضرت باشد و مصرف آن در مسیر هایی که ایشان تعیین کرده اند و حل مسائل مالی و معیشتی شیعیان و مسلمانان.

 ۵ – سازماندهی و ایجاد هماهنگی بین وکلای امام در شهرها و کشور های مختلف.[۱]

 ۶ – رسیدگی به دعاوی مردم و حل اختلافات موجود بین آنان.

 ۷ – آماده کردن جامعه برای زمان غیبت کبری.

 ۸ – حمایت از شیعیان و مظلومان در برابر زور گویی های حکومت های فاسد و …

 منبع: اسلام کوئست

[۱] با استفاده از حوزه نت، موعود، شهریور ۱۳۸۶، نواب اربعه، پدید آورنده، علی ناصری، با استفاده از بازشناسی از یوسف زهرا، با تلخیص.