مرحوم صفار قمی با سلسله سند خود از عبدالله بن جعفر، از علی (ع) نقل کرده است که فرمود:

پیامبر اکرم (ص) به من وصیّت فرمود: وقتی که من از دنیا رفتم، غسلم بده به شش ظرف از آب چاه «غرس» و چون از غسلم فراغت حاصل کردی، مرا در کفن‌هایم بپیچ، سپس دهانت [گوش‌ات] را بر دهانم بگذار. علی (ع)‌ فرمود: وصیّت حضرت را انجام دادم و او مرا از آنچه تا روز قیامت روی خواهد داد، آگاه نمود.

قال الصفّار القمیّ:

وَ رَوَى مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ مَحْبُوبٍ، عَنْ جَعْفَرِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ بْنِ جَعْفَرٍ الْهَاشِمِیِّ، عَنْ أَیُّوبَ بْنِ نُوحٍ، عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ یَزِیدَ النَّوْفَلِیِّ، عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ، عَنْ أَبِیهِ، عَنْ عَلِیٍّ (ع) قَالَ: أَوْصَانِی النَّبِیُّ (ص):

 إِذَا أَنَا مِتُّ فَغَسِّلْنِی بِسِتِّ قِرَبٍ مِنْ بِئْرِ غَرْسٍ فَإِذَا فَرَغْتَ مِنْ غُسْلِی فَأَدْرِجْنِی فِی أَکْفَانِی ثُمَّ ضَعْ فَاکَ عَلَى فَمِی قَالَ فَفَعَلْتُ وَ أَنْبَأَنِی بِمَا هُوَ کَائِنٌ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَهِ.^[۱]

[۱] . بصائر الدرجات ۲۸۴ ح ۱۰، الاستبصار ۱: ۱۹۶ ح ۶۸۷ و ۶۸۸ و المناقب لابن شهر آشوب ۱: ۲۳۸ مختصراً، الخرائج و الجرائح ۲: ۸۰۴ ح ۱۲، البحار ۴۰: ۲۱۳ ح ۱٫