شیخ مفید به سندش از امام حسین (ع) روایت کرده که حضرت فرمود:
هنگامی که فاطمه (ع)، بیمار شد به علی (ع) وصیّت کرد که خبر بیماریش را مخفی نگهدارد و هیچ کس را بدان آگاه نسازد علی (ع) نیز چنین کرد و خودش از فاطمه (ع)، پرستاری می‌نمود و اسماء بنت عمیس نیز پنهانی، او را یاری می‌کرد، همان‌گونه که حضرت وصیّت کرده بود.
زمانی که وفات ایشان فرا رسید به امیر المؤمنین (ع)، سفارش نمود که خود، کارهای بعد از رحلت او ـ غسل و کفن ـ را انجام دهد و شبانه به خاکش بسپارد و قبرش را پنهان سازد.
شیخ مفید در خبر دیگری از اما م صادق (ع) روایت کرده که:
وقتی رحلت فاطمه (ع) نزدیک شدف علی (ع) را نزد خود فرا خواند و گفت: آیا به آن چه سارش می‌کنم عمل کرده، اجرای آن را ضمانت خواهی نمود یا آن که به ابن زبیر وصیّت کنم؟ علی (ع) فرمود: ای دختر محمّد (ص)! خودم سفارش و وصیّت را انجام می‌دهم گفت: تو را به حق پیامبر اکرم (ص) سوگند می‌دهم! که پس از مرگم، آن دو تن ـ ابوبکر و عمر ـ بر جنازه‌ام حاضر نشوند وبر من نماز نگزارند. علی (ع) فرمود: چنین می‌کنم.
روی المفید:
عن أبی قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ قَالَ حَدَّثَنَا أَبِی قَالَ: حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِیسَ قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ الْجَبَّارِ، عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ الرَّازِیِّ، عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْهُرْمُزَانِیِّ، عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ، عَنْ أَبِیهِ الْحُسَیْنِ (ع) قَالَ: إنّه لَمَّا مَرِضَتْ فَاطِمَهُ بِنْتُ النَّبِیِّ (ص) وَصَّتْ إِلَى عَلِیٍّ (ع) أَنْ یَکْتُمَ أَمْرَهَا وَ یُخْفِیَ خَبَرَهَا، وَ لَا یُؤْذِنَ أَحَداً بِمَرَضِهَا فَفَعَلَ ذَلِکَ وَ کَانَ یُمَرِّضُهَا بِنَفْسِهِ، وَ تُعِینُهُ عَلَى ذَلِکَ أَسْمَاءُ بِنْتُ عُمَیْسٍ ـ رَحِمَهَا اللَّهُ ـ عَلَى اسْتِسْرَارٍ بِذَلِکَ کَمَا وَصَّتْ بِهِ فَلَمَّا حَضَرَتْهَا الْوَفَاهُ وَصَّتْ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ (ع) أَنْ یَتَوَلَّى أَمْرَهَا وَ یَدْفِنَهَا لَیْلًا وَ یُعَفِّیَ قَبْرَهَا… الحدیث.[۱]
و روی فی حدیث آخر:
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) فَلَمَّا أنّه لمّا حَضَرَتْهُ الْوَفَاهُ دَعَتْ عَلِیّاً (ع) فَقَالَتْ: إِمَّا تَضْمَنُ وَ إِلَّا أَوْصَیْتُ إِلَى ابْنِ الزُّبَیْرِ؟ فَقَالَ: عَلِیٌّ (ع) أَنَا أَضْمَنُ وَصِیَّتَکِ یَا بِنْتَ مُحَمَّدٍ، قَالَتْ: سَأَلْتُکَ بِحَقِّ رَسُولِ اللَّهِ (ص) إِذَا أَنَا مِتُّ أَلَّا یَشْهَدَانِی وَ لَا یُصَلِّیَا عَلَیَّ، قَالَ: فَلَکِ ذَلِکِ، الحدیث.[۲]
[۱]ـ الامالی للمفید: ۲۸۱ یأتی تمام الروایه فی فصل: بعد الشهاده، امالی الطّوسیّ: ۱۹ ح ۱۶۶، مقتل الحسین للخوارزمی ۱: ۸۲ بسنده عن اسماء بنت عمیس و ذکر بعض الحدیث.
[۲]ـ الاختصاص : ۱۸۳، و مضی صدر الحدیث فی باب المأساه، الفصل الثّالث منه.
پاسخ دهید