حسکانی در کتاب شواهد التنزیل گفته است:
حسین جمحی در مکّه با سلسله اسناد خود از ابن عبّاس، برای ما روایت نمود که گفت: خدای متعال، همه‌ی خصلت‌های زیر را در علی (ع) جمع کرده است: «الاّ الّذین آمنوا»؛ «مگر کسانی که ایمان آوردند» به خدا سوگند! او، اوّلین ایمان آورندگانبود، (وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ)؛ و «عمل صالح انجام دادند» و او نخستین کسی از اهل زمین بود که با رسول خدا (ص) نماز گزارد و عبادت خداوند نمود. «وَ تَواصَوّا بِالْحَقِّ»؛ «و سفارش به حق نمودند»، یعنی سفارش به قرآن و آن حضرت، قرآن را از رسول خدا (ص) فرا گرفت در حالی که بیست و هفت سالش بود. (وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ)؛ یعنی حضرت محمّد (ص) علی (ع) را به صبر و شکیبایی در دنیا سفارش فرمود. هم‌چنین او به حفظ حضرت فاطمه (س) و جمع کردن قرآن کریم بعد از خود و اداء دین و غسل و کفن خویش بعد از رحلتش، سفارش کرد. و نیز وصیّت نموده که علی (ع) بر دور قبر مبارکش، دیواری بسازد تا زن‌ها با نشستن بر قبر او، موجب اذّیت آن حضرت نشوند و علی (ع) را به حفظ امام حسن و امام حسین (ع) سفارش فرمود.
و این است مفهوم گفته‌ی پروردگار که فرمود: «وَ تَواصَوْا بِالصّبْرِ».
قال الحسکانیّ:
حَدَّثَنَا الْحُسَیْنُ الْجُمَحِیُّ بِمَکَّهَ، حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ عَبْدِ الْعَزِیزِ، حَدَّثَنَا أَبُو نُعَیْمٍ، حَدَّثَنَا سُفْیَانُ، عَنِ ابْنِ جُرَیْجٍ، عَنْ عَطَاءٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: جَمَعَ اللَّهُ هَذِهِ الْخِصَالَ کُلَّهَا فِی عَلِیٍّ «إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا» کَانَ وَ اللَّهِ أَوَّلَ الْمُؤْمِنِینَ إِیمَاناً «وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ» وَ کَانَ أَوَّلَ مَنْ صَلَّى وَ عَبَدَ اللَّهَ مِنْ أَهْلِ الْأَرْضِ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ (ص) «وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ» یَعْنِی بِالْقُرْآنِ، وَ تَعَلُّمِ الْقُرْآنِ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ (ص) وَ کَانَ مِنْ أَبْنَاءِ سَبْعٍ وَ عِشْرِینَ سَنَهً «وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ» یَعْنِی وَ أَوْصَى مُحَمَّدٌ عَلِیّاً بِالصَّبْرِ عَنِ الدُّنْیَا وَ أَوْصَاهُ بِحِفْظِ فَاطِمَهَ وَ بِجَمْعِ الْقُرْآنِ بَعْدَ مَوْتِهِ وَ بِقَضَاءِ دَیْنِهِ وَ بِغُسْلِهِ بَعْدَ مَوْتِهِ وَ أَن یَبْنِیَ حَوْلَ قَبْرِهِ حَائِطاً لِئَلَّا تُؤْذِیَهُ النِّسَاءُ بِجُلُوسِهِنَّ عَلَى قَبْرِهِ وَ أَوْصَاهُ بِحِفْظِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ فَذَلِکَ قَوْلُهُ:«وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ».[۱]
[۱] . شواهد التنزیل ۲: ۴۸۳ ح ۱۱۵۸٫
پاسخ دهید