پشتوانه‌ی خلافت حضرت ادم وجودات نوری هستند فاطمه سلام الله علیها است؛ پدر فاطمه است. فاطمه است همسر فاطمه است. فاطمه است فرزندان فاطمه هستند. در مقام معرفت افزایی خود حضرت آدم علیه السّلام که فکر می‌کرد این جمال ظاهری برای او امتیازی است. آدم و حوا بدیع خلقت بودند و چون بدیع بودند یعنی خدا اوّلین وجودی بود که با دست خودش ساخته بود فرمود: چه مانع شد سجده بکنی به کسی که «خَلَقْتُهُ بِیَدِی»[۱] من با دو دست خود خلق کردم. چون دست ساز خدا بود، صنع خدا بود، هیچ عامل طبیعی نقش نداشت؛ در صورت، در سیمای او بهترین شکل ممکن را خدای متعال در وجود آدم و حوّا قرار داده بود و این‌ها این زیبایی ظاهری را وقتی در خود دیدند اعجاب آن‌ها را گرفت، با همدیگر گفتگو کردند؛ گفتند: بهتر از ما چه کسی می‌تواند باشد؟ خدای متعال برای این‌که معرفت به آدم بدهد، کلاس خودسازی داشته باشد. آدم و حوّا را در میان انوار مقدّس نبی مکرّم اسلام و خمسه‌ی طیبّه و ائمّه‌ی هدی علیهم السّلام را فقط با حضرت زهرا سلام الله علیها آشنا کرد. ملکی آمد و آن‌ها را به قصری از قصرهای بهشت هدایت کرد؛ در آن قصر وارد اتاقی شد، در آن اتاق تختی بود، روی آن تخت یک بانویی آرمیده بود. به محض این‌که چشم حضرت آدم و حوّا علیهم السّلام به این بانو خورد، مبهوت شدند، خود را کوچک دیدند فهمیدند که دست بالای دست بسیار است. این اوّلین تنبّهی بود که وجود نازنین حضرت زهرا سلام الله علیها موجب تکامل معنوی حضرت آدم شد، او را به تواضع، به خاکی بودن رهنمون شد.

 

قبل از آدم خدا وجود نوری حضرت صدّیقه‌ی طاهره سلام الله علیها را برای خلیفه‌ی خود ارائه کرد تا او را در مسیر بندگی که بندگی خود ندیدن است. آدم هر قدر هم زیبایی داشته باشد، کمال داشته باشد، مقام داشته باشد، قدرت داشته باشد، وقتی خدا را می‌شناسد، باید بداند مال خودش نیست عاریتی است. مقام‌ها همه امانت است، نمی‌ماند. همه‌ی صاحب منصب‌ها یا از منصب‌های خود عزل شدند یا دوره‌ی آن‌ها تمام شد یا مرگ آمد باطل کرد. شناسنامه‌ها را باطل می‌کند، منصب‌ها را ابطال می‌کند. نه ما به دست می‌آوریم، نه ما از دست می‌دهیم. همه چیز را خدا امانت به ما داده است و دارد ما را امتحان می‌کند. وقتی امتحان خود را گرفت،  همه چیز را می‌گیرد. آدم نباید این جمال ظاهری را مهم می‌دید. خدای متعال او را دوست داشت، خدا بعضی‌ها را با چوب بیدار می‌کند بعضی‌ها را با ارائه‌ی آیات خود بیدار می‌کند. حضرت صدّیقه‌ی طاهره سلام الله علیها آیت الله العظمی است، آیت کبرای حق تعالی است که این آیه‌ی شریفه‌ی «إِنَّها لَإِحْدَى الْکُبَر»[۲] بر حسب روایت منظور حضرت فاطمه‌ی طاهره سلام الله علیها است. سلام خدا بر فاطمه‌ی طاهره سلام الله علیها.


[۱]– تفسیر القمی، ج ‏۱، ص ۳۵۳٫

[۲]– سوره‌ی مدّثر، آیه ۳۵٫