ما اگر مجهز بودیم، امروز دنیا با تمام وجودش آغوش باز کرده و هر کجا که بروید شما را می پذیرند. خداوند منان این را قرار داده، اگر قدرش را ندانستیم چه؟ اگر حوزه های ما به رسالتشان عمل نکردند و به این اقبال عالمی پشت پا زدند، خداوند متعال احتیاجی به ما ندارد، ما را نمی پذیرد… و گروه دیگری می آید.

در یک کشور یک گروهی جلو می افتند، یک حوزه ای تأسیس می کنند، که زمینه ساز ظهور امام زمان ارواحنا فداه می شوند، آن وقت ما چه می کنیم؟ امروز بهترین شرایط برای روحانیت شیعه است و به نظر من به این فرصت توجه نمی شود و استفاده ی درست از این موقعیت نمی شود، خدا به فضلش رفتار کند و این موقعیت را از ما نگیرد.

این یک هشدار عجیبی است، امام علیه السلام می فرماید بر حضر باشید و بترسید از اینکه این فرصت را بگیرند و به غیر شما بدهند، فکر نکنید اینکه از شما گرفته شود دوباره می توانید به دست بیاورید، نعمتی از کسی به جای دیگر منتقل نشد که بشود دوباره برگردد. فرصت ها را از دست ندهید که فرصت بر نمی گردد.

فرصت دیر به دست می آید ولی اگر محکم آن را نگرفتی، زود از دستت می رود.