حادثه ای در نود سال پیش یعنی هشتم شوال ۱۳۴۴ رخ داد که در آن روز، وهابی با پشتیبانی نظامی و سیاسی آل سعود، مردم را با زور اسلحه جمع کرده و به سوی بقیع حرکت دادند و هر چه گنبد و ضریح در آن بود ویران کردند. وهابی ها از ترس عواقب کار خود، از تخریب حریم نبوی خودداری کردند؛ اما دایره جنایت آنها به بقیع محدود نشد و هر چه قبر و بارگاه که در مکه و مدینه و اطراف آنها مانند احد وجود داشت را با خاک یکسان کردند.

 

بقیع در چند قدمی مسجد النبی، تنها قبرستان مسلمانان بعد از هجرت و اولین قبرستانی است که به دستور پیامبر(ص) توسط مسلمانان صدر اسلام ساخته شد. اولین کسی که به توصیه پیامبر(ص) در بقیع دفن شد عثمان بن مظعون از صحابه رسول الله و از دوستان علی ابن ابیطالب(ع) بود.



چهار امام معصوم حضرت امام حسن مجتبی(ع)، امام زین العابدین(ع)، امام محمد باقر(ع) و امام صادق(ع) به همراه برخی از کشته‌شدگان جنگ احد، ابراهیم فرزند پیامبر(ص)، تعدادی از زنان پیامبر(ص)، عباس عموی رسول الله، فاطمه بنت اسد مادر امام علی(ع)، ام البنین مادر ابوالفضل العباس و جمعی از بزرگان اسلام در این فبرستان مدفون هستند.

 

تا پیش از تخریب و ویرانی قبور مطهر بقیع توسط وهابیت متعصب که براساس معتقدات خود، به تخریب بسیاری از آثار تاریخی پرداختند، بر روی قبور پیشوایان و سایر بزرگان اسلام که در مدینه مدفون بودند گنبدها و بناهایی قرار داشت. ائمه بقیع در بقعه بزرگی که به‏ طور هشت ضلعی ساخته شده بود و اندرون و گنبد آن سفیدکاری شده بود مدفون بودند. پس از تسلط وهابیون بر مدینه آن‌ها ضمن تخریب قبور، آثاری که بر روی قبور قرار داشت را نیز از بین بردند. در جریان این واقعه بارگاه امام حسن مجتبی (ع)، امام سجاد (ع)، امام محمدباقر (ع) و امام جعفر صادق(ع) ویران شد. آنان اضافه بر قبور مطهر ائمه معصومین (ع)، دیگر قبور را هم تخریب کردند که عبارتند از: قبر منسوب به فاطمه زهرا (س)، عبدالله بن عبدالمطلب و آمنه پدر و مادر پیامبر اسلام، قبر مطهر فاطمه بنت‌اسد (ع) مادر امیرالمومنین (ع)، قبر مطهر حضرت ام‌البنین (ع)، قبرعباس عموی پیامبر، ابراهیم پسر پیامبر (ع)، قبر اسماعیل فرزند حضرت صادق (ع)، قبر دختر خواندگان پیامبر (ع)، قبر حلیمه سعدیه مرضعه پیامبر (ع) و قبور شهدای زمان پیامبر (ع).



نخستین تخریب قبور ائمه اطهار به دست وهابیون در سال ۱۲۲۰ ه ق رخ داد که شیعیان با امکانات خود بقیع را بازسازی کردند اما وهابیون در ۸ شوال ۱۳۴۴ بقیع را ویران نمودند و سندی دیگر در کارنامه سیاه خود به ثبت رساندند و مظلومیت شیعه را مهر کردند. قبل از تخریب بقیع بر روی قبور پیشوایان و بزرگان اسلام گنبد و بناهائی قرار داشت و ائمه بقیع در بقعه بزرگ هشت ضلعی ساخته شده بود که پس از تسلط وهابیان بر مدینه بناها به صورت کامل تخریب شد. وهابیت که جنبشی مذهبی در قرن هجدهم در عربستان است توسط محمد ابن عبدالوهاب بنیان‌گذاری شد و مورد قبول خاندان سعودی قرار گرفت.

 

وهابیون در سال ۱۳۴۳ هجری قمری در مکه گنبدهای قبر حضرت عبدالمطلب (ع)، ابی‌طالب (ع)، خدیجه (ع) و زادگاه پیامبر (ع) و فاطمه زهرا (ع) و “خیزران” عبادتگاه سری پیامبر (ع) را با خاک یکسان کردند و در جده نیز قبر “حوا” و دیگر قبور را تخریب کردند. در مدینه نیز گنبد منور نبوی را به توپ بستند، ولی از ترس مسلمانان، قبر شریف نبوی را تخریب نکردند آن‌ها همچنین در شوال ۱۳۴۳ با تخریب قبور مطهر ائمه بقیع (ع) اشیاء نفیس و با ارزش آن قبور مطهر را به یغما بردند و قبر حضرت حمزه (ع) و شهدای احد را با خاک یکسان و گنبد و مرقد حضرت عبدالله و آمنه پدر و مادر پیامبر (ع) و دیگر قبور را هم خراب کردند.



وهابیون متعصب در همان سال به کربلای معلی حمله کردند و ضریح مطهرحضرت امام حسین(ع) را کندند و جواهرات و اشیاء نفیس حرم مطهر را که اکثرا از هدایای سلاطین و بسیار ارزشمند و گرانبها بود، غارت کردند و قریب به ۷۰۰۰ نفر از علما، فضلا و سادات و مردم را کشتند. سپس به سمت نجف رفتند که موفق به غارت نشدند و شکست خورده برگشتند.



حرکت وهابی‌ها در ویرانی بقیع ناشی از کج فهمی‌ها و ناآگاهی است آن گونه که وهابیت در تاریخ اسلام جنایات دیگری را نیز رقم زده و امروز نیز در کشورهای اسلامی از جمله سوریه، عراق و … دست به جنایات شنیعی زده و می‌زنند. وهابیت که گرفتار آفت بزرگ و خطرناک تندروی‌، کج‌روی‌ها و برداشت‌های غلط و خود ساخته هستند با تخریب بقیع، سند توحش خود و مظلومیت شیعه را امضا کرده و امروز این فرقه انحرافی با کشتار بی گناهان، کارنامه سیاه دیگری را تثبیت کرده‌اند.