«هزاره گرایی» (Millenarian) به معنی اعتقاد به پایان قریب الوقوع نظام کنونی دنیا و پدیدار شدن حکومتی در غایت خوبی، هماهنگی و عدالت پیشگی در جهان، مورد مطالعه دانشمندان علوم مختلفی همچون دانشمندان عرصه الاهیات، جامعه شناسی، روان شناسی، انسان شناسی و علوم سیاسی قرار گرفته است؛ چرا که مهم ترین شاخصه های هزاره گرایان، اول، نارضایتی از وضع موجود و سپس اعتقاد به وقوع دوره ای از جهان است که عدالت، صلح و رفاه در آن فراگیر می شود.
گرچه ریشه این اصطلاح به قبل از دوران باستان بر می گردد؛ رشد و توسعه این مفهوم در جهان مسیحیت شکل گرفته است و به حکومت هزار ساله ـ ملکوت ـ خداوند بر زمین اشاره دارد.
به طورکلی گونه شناسی ها نسبت به هزاره گرایی در دو رویکرد «سکولار» و «معنوی» قابل بررسی است که البته در برخی موارد، به رغم تفاوت در رویکرد، مشابه هستند. این تشابه، گویای این واقعیت است که نوع موعود مورد اعتقاد، بر چگونگی جنبش های هزاره گرا تاثیر به سزایی گذاشته است.