آن چیزی که هدف امر به معروف و نهی از منکر است صیانت ریشه، ساقه، شاخه و میوه‌ی دیانت است. آن چیزی که قرآن کریم فرمود: «أَ لَمْ تَرَ کَیْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً کَلِمَهً طَیِّبَهً کَشَجَرَهٍ طَیِّبَهٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ * تُؤْتی‏ أُکُلَها کُلَّ حینٍ بِإِذْنِ رَبِّها»[۱] این شجره باید تا قیامت بماند و برای کسانی که احساس نیاز می‌کنند به بهشت برسند، به خدا برسند و عمر خود با آتش جهنّم نسوزانند، باید بماند و آن‌ها از سایه و میوه‌ و شاخه‌های این درخت بهره‌ ببرند. ضمانت حفاظت آن امر به معروف و نهی از منکر است.

پی نوشت

[۱]– سوره‌ی ابراهیم، آیات ۲۴ و ۲۵٫