از بزرگترین مشکلات اساسی اهل سنت و وهابیون این است که هیچگاه نخواسته‌اند بپندارند که تحریفات واقعی و عظیمی در مکتبشان رخ داده است. یکی ازاین مشکلات و معضلات دروغی است که در مورد یار غار پیامبر به خورد اهل‌سنت داده‌اند، تا جاییکه اهل تشیع نیز آن را باور کرده اند.
اعتقاد اهل تسنن در این است که در زمان هجرت به همراه پیامبر(ص)، کسی نبود جز ابوبکر.


اما در کتب خود اهل سنت هم چنین چیزی بیان نشده و آن را رد کرده‌اند. به همین دلیل نگاهی می اندازیم به کتب اهل سنت در این‌باره:
درکتاب البدایه و النهایه جلد ۳ صفحه ۱۷۶آمده است که ابن بکر یا بطور کاملتر عبدالله بن بکر بن اریقط راهنما و همراه پیامبر بوده که به همراه حضرت رسول(ص) به سمت مدینه در حرکت بودند. شاید برخی بگویند که نفر سوم ابوبکر بوده است. اما باید بدانند که قرآن همان دو نفر را اعلام نموده است. در آیه ۴۰ سوره توبه اشاره شده است که دو تن در غار حاضر بوده‌اند و پیامبر به همراه خود (و نه همراهان) گفته که نترس که خداوند با ماست. بنابراین نمی توانسته ابوبکر هم به همراه پیامبر باشد و الا باید کلمات بجای آنکه به صورت مفرد به کار رود به صورت تثنیه به کار می‌رفت.

 


از سویی دیگر شما در هیچ کجا نخواهید دید که ابوبکر به این فضیلت اعتراف کند و بگوید که وی همراه پیامبر در غار قرار داشته است. کما اینکه وی در سقیفه به کمتر از این اشاره کرده است و گفته: «نحن عشیره رسول اللّه و اوسط العرب أنسابا و لیست قبیله من قبائل العرب الا و لقریش فیها ولاده». ما فامیل پیامبریم و … (در حالی که ابولهب و ابوسفیان و ابوجهل از بزرگرین دشمنان پیامبر نیز از بستگان ایشان بودند) ولی نمی‌گوید آن زمان که همه او را تنها گذاشته بودند و قصد کشتن ایشان را داشتند من برای حفظ جان آخرین فرستاده خدا به همراهش بودم و او را در غار و در طول مسیر همراهی نمودم!. شما می توانید این مطلب را به وضوح در کتاب البدایه و النهایه جلد ۶ صفحه ۲۰۵ مشاهده کنید.

 


باز هم می توان مدارک و دلایل دیگری را نیز در کتب اهل سنت دید. مثلاً در کتاب لسان المیزان جلد ۵ صفحه ۱۱۵ عسقلانی گفته است که از تابعین کسانی بوده اند که منکر ارتباط داشتن آیه غار با ابوبکر بوده اند. مانند ابوجعفر مؤمن طاق.
ازمهمترین مدارک که می توان به آن اشاره کرد، سخن عائشه دختر ابوبکر است که در کتب صحیح بخاری جلد ۶ صفحه ۴۲ و تاریخ ابن اثیر جلد ۳ صفحه ۱۹۹ والبدایه و النهایه جلد ۸ صفحه ۹۶ و همچنین در الاغانی جلد ۱۶ صفحه ۹۰ به آن اشاره شده است. بر اساس گزارش این کتب، عائشه گفته است:هیچ آیه ای در وصف ما نازل نشده است.

 


از سویی دیگر در صحیح بخاری جلد ۱ صفحه ۱۲۸ و کتاب الاذان جلد ۴ صفحه ۲۴۰ و کتاب الاحکام باب إستقضاء الموالی و استعمالهم، سنن بیهقی جلد ۳ صفحه ۸۹ و فتح الباری جلد۱۳ صفحه ۱۷ و جلد ۷ صفحات ۲۶۱ و ۳۰۷ اشاره می کند که ابوبکر درهنگام رسیدن پیامبر از سفر مکه به مدینه ـ زمان هجرت ـ در مدینه از وی استقبال کرده است (آیا می‌توان به کسی که در تمام طول مسافرت همراه انسان است، عنوان استقبال کننده را داد؟!) همچنین در این منابع که نویسندگان آن از علمای اهل‌سنت هستند آمده است: ابوبکر در نماز جماعت گروه اول مهاجرین هم شرکت کرده است. این گروه به دلیل فشارهای موجود در شهر مکه که از جانب قریش بر آنان وارد می‌شد، به دستور پیامبر و قبل از ایشان به مدینه مهاجرت کرده بودند و ابوبکر در میان آنان بوده و در نماز جماعت آنان شرکت می‌کرده است. آیا این مطلب معقول است که وی همزمان در دو جا، یعنی هم در سفر همراه پیامبر باشد و هم اینکه در مدینه در نماز جماعت شرکت کرده باشد.

 


علی‌رغم مطالب فوق به نکات دیگری نیز می‌توان اشاره نموده به عنوان مثال:‌در کتاب البدایه و النهایه جلد ۶ صفحه ۲۰۵ اظهار شده است که اصلاً پیامبر در غار تنها بوده و نیز در کتاب فتوح البدان جلد۱ صفحه ۶۴ آمده که قیافه شناسی که همراه مشرکین بوده است، فقط جای پای پیامبر را تشخیص داده که این موضوع از سوی یحیی بن معین در کتاب تهذیب الکمال جلد ۲۹ صفحه ۲۶ قابل قبول دانسته شده است.

 

 


نکات فوق همراهی ابوبکر با پیامبر در غار را به شدت زیر سوال می‌برد و شائبه این مسئله را در ذهن هر خواننده منصفی ایجاد می‌نماید که گویا برخی از نویسندگان اهل‌سنت به دلیل نبود هیچ فضیلتی برای اثبات برتری خلفایشان اقدام به تحریف گسترده تاریخ نموده‌اند که این نمونه‌ای از آن موارد است. شما می‌توانید موارد و نمونه‌های متعدد دیگر را که برگرفته از کتاب‌‌های خود اهل‌سنت است را در کتاب ارزشمند علامه عسکری تحت عنوان:‌ معالم المدرستین مطالعه فرمایید. این کتاب تحت عنوان «بازشناسی دو مکتب» به فارسی نیز ترجمه شده است و مطالب موجود در آن انسان را به شگفتی وا می‌دارد.

 

 

منبع:پرسمان