این روایت؛ در بسیاری از منابع معتبر روایی اهل سنت وجود دارد.[۱]
برای نمونه؛ ترمذی (متوفای ۲۷۹ق) با ذکر سلسله سند از ام عطیّه نقل کرده است که رسول خدا(ص) سپاهى را براى جنگ با دشمنان گسیل داشت که على(ع) نیز در جمع این سپاه بود. [ام عطیّه می‌گوید:] خودم از پیامبر شنیدم در حالی که دست‌هایش را به طرف آسمان بلند کرده بود، می‌گفت: «خدایا! مرا زنده بدار تا على را [برگردانى و] ببینم».[۲]
این روایت را در کتب شیعیان نیز می‌توان یافت:
ابن حیون مغربی(متوفای ۳۶۳ق) از جابر بن صبیح از ام عطیه چنین آورده است: پیامبر(ص)، امیر المؤمنین علی(ع) را به مأموریتی فرستاده بود و در حالی که دست‌هایش به سمت آسمان بود برای او این چنین دعا می‌کرد: «خدایا! مرا نمیران تا آن‌که بین من و علی جمع کنی».[۳]
کراجکی (متوفای ۴۴۹ق) با سند متصل از ام عطیه نقل می‌کند: پیامبر خدا(ص)؛ حضرت علی(ع) را به جنگی فرستاد. در دوران غیبت ایشان، دیدم که پیامبر دست بر آسمان برده و این‌گونه دعا می‌کند: «خدایا! مرا نمیران تا آن‌که علی را ببینم».[۴]
بر این اساس، این روایت از مشترکات فضائل و مناقب امیر المؤمنین علی(ع) است.

منبع: اسلام کوئست

[۱]. شیبانی، أحمد بن محمد بن حنبل، فضائل الصحابه، ج ۲، ص ۶۰۹، بیروت، مؤسسه الرساله، چاپ اول، ۱۴۰۳ق؛ طبرانی، سلیمان بن أحمد، المعجم الکبیر، ج ۲۵، ص ۶۸، قاهره، مکتبه ابن تیمیه، چاپ دوم، ۱۴۱۵ق؛ ابن اثیر جزری، علی بن أبی الکرم، اسد الغابه فی معرفه الصحابه، ج ۴، ص ۸۷، بیروت، دار الکتب العلمیه، چاپ اول، ۱۴۱۵ق.

[۲]. ترمذی، محمد بن عیسی،  سنن الترمذی، ج ۵، ص۶۴۳، ح ۳۷۳۷، مصر، شرکه مکتبه و مطبعه مصطفى البابی الحلبی، چاپ دوم، ۱۳۹۵ق.

[۳]. ابن حیون مغربی، نعمان بن محمد، شرح الاخبار فی فضائل الأئمه الاطهار، ج ۲، ص ۳۰۲، دفتر نشر اسلامی، قم، ۱۴۰۹ق.

[۴]. کراجکی، محمد بن علی، کنز الفوائد، ج ۱، ص ۲۹۶، قم، دار الذخائر، ۱۴۱۰ق.