احادیث معصومان علیهم السلام در تفسیر قرآن، نقش و جایگاهى مهمّ دارند. کلیات آن در برخى از آیات و احادیث بیان شده است. امّا مؤلف در این مقاله، سه کاربرد ویژه حدیث در تفسیر قرآن را تبیین می کند :
اول – استخراج اصول و قواعدِ روش شناختىِ تفسیر ( ویژگىهاى مهم قرآن مانند: هدایت ، جامعیت، هماهنگى درونى، ذو وجوه بودن، جارى بودن در طول زمان، عاّم و خاصّ، محکم و متشابه، نهى از تفسیر به رأى و….) دوم – تعیین و تکوین مبانى تفسیرى، یعنى اینکه مفسّر، کلیات نظام اندیشه دینى خود را از قران و سنت بگیرد، سپس به تفسیر قرآن بپردازد.سوم – حدیث در نقش منبع تفسیر (شأن نزول، بیان مصداق، رفع تعارض ظاهرى آیات، تقیید مطلق، تبیین مجمل، تخصیص عام، بیان تأویل، تفسیر آیات متشابه، تفسیر موضوعى، تفسیر واژگانى و….)