یکى از نقشه  ى کفّار این است که پسرها و دخترها از پدرها و مادرها جدا شوند، و مردم را از روحانیون جدا و به آن  ها بدبین کنند، و لو به این صورت که افرادى به لباس روحانیت ملبس کنند تا در مَلأ عام و مجامع عمومى کارهاى خلاف انجام دهند و مردم از روحانیون بیزار شوند. هم چنین قرآن به دست مردم داده نشود، بلکه ترجمه  ى آن به مردم داده شود⁽ ر.ک: خاطرات مستر همفر.⁾ ـ ترجمه قرآن که قرآن نیست⁽مقصود ترجمه  ى بدون متن عربى است.⁾ ـ ! و نیز مى خواهند روحانیون و اهل علم را از منابع اصلى و کتاب و سنت و معنویات و مدارک دینى جدا کنند و به خیال خودشان اتصالات و اسنادها را پاک سازى و تهذیب کنند کتاب و سنت را که سلاح آن  هاست از دست آن  ها بگیرند و لو به این صورت که کسانى را براى اداره  ى کشور و مردم در رأس قرار دهند تا با مراجع و علماى دین مخالفت و در نتیجه آنان را منزوى کنند و یا بکشند. ما در نجف شنیدیم که مى  خواهند کتاب  ها را جمع کنند و بین اهل علم و علم جدایى افکنند.

اى کاش مى فهمیدیم که گرگ  ها بر ما هجوم آورده اند و دارند ما را مى خورند! ما باید به کفار سوءظن داشته باشیم و با آن  ها اَوِدّاء و اَخِلاّء⁽ محبّان و دوستان.⁾ نباشیم، و از حقّشان بترسیم چه برسد به باطلشان؛ زیرا آنان حق را تور و وسیله  ى صید و شکار ما قرار مى  دهند. خدا کند بفهمیم که صلاح دین و دنیاى ما تمسّک به انبیا و اولیا ـ علیهم  السّلام ـ است، و جدایى از آن  ها به صلاح دین و دنیاى ما نیست، و این که کفّار بعد از گرفتن دین ما، دنیاى ما را هم از دست ما مى  گیرند.

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد