خدای متعال ما را برای چه آفریده است؟ برای این‌که بندگی کنیم.  بندگی چه نتیجه‌ای دارد؟ نتیجه‌ی بندگی این است که انسان برای خدا مظهریت پیدا می‌کند. عبودیت، حجاب أنانیّت را از بین می‌برد. وقتی من در پیشگاه خدا هیچ شأنی نداشتم، تسلیم محض بودم، من دیگر من نخواهم بود، خدا کار من را انجام می‌دهد، من رنگ خدا می‌گیرم. «الْعُبُودِیَّهُ جَوْهَرٌ کُنْهُهَا الرُّبُوبِیَّهُ»[۱] بندگی خدا، ریشه در ربوبیت خدا دارد؛ یعنی کسی که بنده‌ی محض باشد، مظهر ربوبیت خدا می‌شود. هر کسی آن شخص را می‌بیند، او را نمی‌بیند بلکه در واقع خدا را می‌بیند، قدرت خدا، نور خدا، علم خدا در این بنده تجلّی می‌کند.

[۱]-‌ مصباح الشریعه، ص ۷٫