در درس خواندن و تحصیل علوم نبوغ شرط نیست. ملاّصالح مازندرانى⁽حسام الدین محمد صالح بن احمد سروى مازندرانى (؟ ـ ۱۰۸۶)، صاحب شرح کافى و حاشیه بر معالم و …⁾  رحمه اللّه ـ هنگامى که براى درس از خانه بیرون مى رفت، از در خانه تا مدرسه کاه مى ریخت تا هنگام بازگشت راه را گم نکند. با این کندى حافظه، بر اصول کافى شرح نوشت که از بهترین، یا بهترین شروح است.

شَکَوْتُ إِلى وَ کیعٍ سُوآءَ حِفْظى فَأَرْشَدَنى إِلى تَرْکِ الْمَعاصى وَ قالَ اعْلَمْ بِأَنَّ الْعِلْمَ فَضْلٌ وَ فَضْلُ اللّه لا یُؤْتاهُ عاصى. منیه المرید، ص ۲۲۵٫

از کندى حافظه به وکیع⁽نام شخصى که « على بن خشرم » سؤال مطرح شده در شعر را از او نموده است. ر.ک: منیه المرید، ص ۲۲۴ ـ ۲۲۵٫ ⁾ گله نمودم، او مرا به ترک گناهان رهنمون گردید، و گفت: بدان که علم، تفضّل الهى است، و فضل الهى به گناهکار عطا نمى شود و نمى رسد.

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد