راه‏کارهاى زیر تأثیر به سزایى در درمان این بیمارى دارد:

۱ – سعى کنید با خود کنترلى، میزان و دفعات ارتکاب به این عادت را روز به روز کاهش دهید و با یادداشت نمودن آن، کاهش تدریجى آن را دنبال کنید.

۲ – زمان‏ها و موقعیت‏هایى که این حالت بروز مى‏کند، شناسایى کرده و در آن موقعیت‏ها خود را به اعمال و افکار دیگر (مانند مطالعه و کارهاى ظریف) مشغول سازید.

۳ – عوامل اضطراب و ناخن جویدن را شناسایى کرده و آنها را کاهش دهید و از صحنه زندگى حذف کنید. براى مثال اگر به هنگام شنیدن اخبار، این عادت  بروز مى‏کند، در این موقع به کارهاى دستى (مانند خطاطى، بازى با قلم و تمرین خط و گفتن ذکر و شمردن آن به وسیله تسبیح و…) مشغول شوید و مدت زمان گوش دادن به اخبار را کاهش دهید.

۴ – اگر از به کارگیرى این دستورالعمل ناتوان و یا آن را کم تأثیر مى‏دانید، از دست‏کش و یا کیسه استفاده کنید به محض بروز این حالت، دست خود را در کیسه یا دست‏کش قرار دهید.

۵ – شخصى را بخواهید تا هرگاه مشاهده کرد شما به این عادت مشغول شده‏اید، دست شما را بگیرد و یا با یک روش آزار دهنده (مانند فشار دادن به دست شما) رفتار شما را کنترل کند. کافى است چندین روز این عمل را انجام دهید تا این عادت فراموش گردد.

۶ – هر روز به صورت مرتب ورزش کنید، به خصوص به هنگام صبحگاه.

۷ – هنگام ورزش چندین بار نفس عمیق بکشید و اکسیژن خون خود را افزایش دهید.

۸ – قرآن زیاد بخوانید و به صورت مرتب و منظم چند وعده در روز قرآن بخوانید.

۹ – ذکر «لاحول ولا قوه الا باللّه» را زیاد بگویید.

۱۰ – هنگام گفتن ذکر تسبیح در دست بگیرید و این ذکرها را با تسبیح بگویید.

۱۱ – سر انگشتان خود را با موادى تلخ و بدبو آلوده کنید که به محض گذاشتن در دهان تلخى و بوى بد آن شما را اذیت کند.

۱۲ – هنگام گوش دادن به درس یا تماشاى تلویزیون دست‏هاى خود را زیر چانه یا کنار گوش خود نگذارید؛ یا تسبیح دست بگیرید و دست‏هاى خود را مشغول  کنید یا روى نشیمنگاه بنشید و دست‏ها را دور پاها درهم قفل کنید.