وقتى معاویه وارد کوفه شد، به منبر رفت و خطاب به مردم گفت:

« وَاللّه،إِنّى ماقاتَلْتُکُمْ لِتُصَلُّوا، وَ لالِتَصُوموا،وَ لالِتَحِجُّوا، وَ لالِتُزَکّوا، إِنَّکُمْ لَتَفْعَلُونَ ذلِکَ؛ وَ إِنَّما قاتَلْتُکُمْ لِأَتَأَمَّرَ عَلَیْکُمْ! » به خدا سوگند، من براى این با شما نجنگیدم که نماز بخوانید و روزه بگیرید و حج به جا آورید و زکات بدهید؛ زیرا قطعا شما خود این کارها را انجام مى  دهید، بلکه من تنها براى این با شما جنگیدم که بر شما حکومت کنم!شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید، ج۱۶، ص۴۵٫ نیز ر.ک: بحار الانوار، ج۴۴، ص۵۳٫

یعنى جنگ او براى این بود که « یُطاع وَ لایُعْصى »؛ (مطاع باشد و کسى از او نافرمانى نکند)؛ و گرنه معاویه نیازى به جنگ کردن نداشت.

خدا لعنت کند کسانى را که مسلمانان را تسلیم بهایم و درندگان نمودند! و کار به آن  جا منجر شد که مسلمان  ها حتى در بلاد خود هم باید از بلاد کفر دستور بگیرند.

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد