توجه به مدح، منقبت و زندگی حضرت علی (علیه السلام) از جمله بخش های نخستین اکثر مثنوی های فارسی، بهویژه مثنوی های حکمی و عرفانی است. شاعر در این بخش ضمن برشمردن صفات و ویژگی های ایشان، بسیاری از حوادث مهم زندگی حضرت را به صورت موجز بیان می کند.
پژوهش حاضر، بررسی این موضوع در چهار مثنوی اسرارنامه، الهی نامه، مصیبت نامه و منطق الطیر عطار نیشابوری است. در این تحقیق، ابتدا صفات و ویژگی های حضرت امیر (علیه السلام) دسته بندی و تحلیل شده است، سپس مسایل و حوادث مربوط به ایشان با عنوان اشارات استخراج شده، بر اساس مستندات تاریخی و تفسیری بررسی گشته است. در بخش سوم نیز آیات و احادیثی که در شأن علی (علیه السلام) آمده، یا احادیثی که از ایشان نقل شده و عطار بدان ها پرداخته است، بررسی شده است.