«السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّهَ اللَّهِ الَّتِی لَا تَخْفَى‏»، فقره ای از یکی از زیارات امام زمان (عج) است که در کتاب های حدیثی و دعا آمده است.[۱]

دربارۀ معنای آن دو احتمال داده می شود:

۱ – امام زمان (عج) حجّت خدا است و حجّت بودن او به ادّلۀ عقلی و نقلی قاطعى ثابت شده است؛[۲]لذا امامت او روشن بوده و بر هیچ عقل سلیمی پنهان و پوشیده نیست.

۲ – امام زمان (عج) که حجّت خدا است، در میان ما وجود دارد و مخفی نیست، ولی ما او را نمی بینیم؛ همانند آفتابی که در زیر ابر غایب باشد.[۳]

پس، در دوران غیبت اگرچه جسم ولی عصر (عج) به علت وجود خطرات و یا مصالح دیگری از دیدۀ مردم نهان است، ولی علم به او و امامت او برای مردم پوشیده نیست و همه از آن آگاهی دارند، و در قلب و جان انسان های مؤمن جا داشته و پابرجاست و مردم بر اساس رهنمودها و عنایات غیبی او زندگی می ‏کنند.

منبع: اسلام کوئست

[۱] . مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۹۹، ص ۱۱۷، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق؛ عاملی کفعمی، ابراهیم بن علی، المصباح، ص ۴۹۵،  دار الرضی (زاهدی)، قم، چاپ دوم، ۱۴۰۵ق.

[۲] . ر. ک: نمایه های «روایت های دال بر فرزند داشتن امام حسن عسکری و وصیت به مادرش»، سؤال ۲۷۵۷ (سایت: ۳۲۵۴).

[۳] . ر.ک: «فواید وجودی امام زمان (عج) در عصر غیبت»، سؤال ۶۵۴ (سایت: ۷۰۵).