اگر امکان دارد لطفاً مناجات انجیلیه حضرت سجاد (ع) را برایم ایمیل کنید؟

پاسخ اجمالی

مناجات انجیلیه مفصل ترین مناجاتی است که از امام سجاد (ع) نقل شده و برخی از علمای بزگ شیعه آن را در کتاب های خود نقل کرده اند.

پاسخ تفصیلی

مناجات انجیلیه[۱] در برخی از کتب امامیه از جمله در کتاب الصحیفه الثالثه السجادیه تالیف علامه میرزا عبد الله اصفهانی نقل شده که قبل از نقل متن مناجات، توضیحات ایشان را به عنوان مقدمه ای در مورد این مناجات شریفه نقل می کنیم:

«مناجات انجیلیه مفصل ترین مناجاتی است که از امام سجاد (ع) نقل شده و من آن را در کتابی از مولفات قدماء امامیه (رضوان الله علیهم اجمعین) دیده ام. این دعا معروف به انجیلیه است و وجه تسمیه آن این است که فقرات این دعا شبیه اکثر فقرات و مواعظ انجیل است که بر حضرت عیسی (ع) نازل شده و نه انجیلی که هم اکنون بین نصاری است.

گفتنی است که مضامین عالی این مناجات و سبک و سیاق عبارات آن خود قوی ترین دلیل بر صحت صدور آن از لسان معصوم است و حتی اگر سند آن ضعیف هم باشد خود این مضامین بر صحت صدور آن از معصوم کفایت می کند. وانگهی برخی از متاخرین و متقدمین علما این مناجات را در کتابهای خود نقل کرده اند از جمله صاحب انیس العابدین، همچنین المولی الجلیل مولانا محسن الکاشانیِ معاصر (قدس سره) آن را در کتاب ذریعه الضراعه نقل کرده است….[۲]».

متن مناجات[۳]

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم بذکرک استفتح مقالی و بشکرک استنحج سؤالی و علیک اتوکل فی کلّ احوالی و ایّاک امل فلا تخیّب امالی اللهمّ بذکرک استعیذ و اعتصم و برکنک الوذ و اتحزّم و بقوّتک استجیر و استنصر و بنورک اهتدی و استبصر و ایّاک استعین و اعبد و إلیک اقصد و اعمد و بک اخاصم و اجادل و منک اطلب ما احاول فاعنّی یا خیر المعینین و قنی المکاره کلّها یا رجاء المؤمنین.

 الحمد لله المذکور بکلّ لسان المشکور علی کلّ اِحسان المعبود فی کلّ مکان مدبّر الامور و مقدر الدهور و العالم بما تجنّه البحور و تکنّه الصّدور و یخفیه الظّلام و یبدیه النّور الذی حار فی علمه العلماء و سلّم لحکمه الحکماء و تواضع لعزّته العظماء و فاق بسعه فضله الکرماء و سار بعظیم حلمه الحلماء.

 و الحمد لله الذی لا یخفر من النتصر بذمّته و لا یقهر من استتر بعظمته و لا یکدی من اذاع شکر نعمته و لا یهلک من تغمّد برحمته ذی المنن التی لا یحصیها العادّون و النعم التی لا یجازیها المجتهدون و الصّنائع التی لا یستطیع دفعها الجاحدون احمده جاهراً بحمده شاکراً لرفده حمد موفّقٍ لرشده واثقٍ بوعده له الشکر الدائم و الامر اللّازم.

 اللّهم ایّاک اسئل و بک اتوسل و علیک اتوکل و بفضلک اغتنم و بحبلک اعتصم و فی رحمتک ارغب و من نقمتک ارهب و بعونک استعین و لعظمتک استکین.

 اللّهم أنت الولیّ المرشد و الغنیّ المرقد و العون المؤبّد الرّاحم الغفور و العاصم المجیر و القاصم المبیر و الخالق الحلیم و الرازق الکریم و السابق القدیم علمت فخبّرت و حلمت فسترت و رحمت فغفرت و عظمت فقهرت و ملکت فاستأثرت و ادرکت فاقتدرت و حکمت فعدلت و انعمت فافضلت و ابعدت فاحسنت و اصنعت فاَتقَنت وجدت فاغنیت و ایّدت فکفیت و خلقت فسوّیت و وقّفت فهدیت. بطنت الغیوب فخبرت مکنون أسرارها و حلت بین القلوب و بین تصرّفها علی اختیارها فایقنت البرایا انّک مدبّرها و خالقها و اذعنت انّک مقدّرها و رازقها لا اله الّا أنت تعالیت عمّا یقول الظالمون علوّاً کبیراً.

 اللّهم إنّی اشهدک و أنت اقرب الشاهدین و اشهد من حضرنی من ملائکتک المقرّبین و عبادک الصالحین من الجنّه و الناس اجمعین انّی اشهد بسریرهٍ و بصیرهٍ من الشکّ بریّه شهاده اعتقادها باخلاص و ایقان و اعدّها طمعاً فی الخلاص و الأمان اسرّها تصدیقاً بربوبیِّتک لا اصدّ عن سبیلها و لا الحد فی تأویلها انّک أنت الله ربّی لا اشرک بک أحداً و لا اجد من دونک ملتحداً لا اله الّا الله وحده لا شریک له الواحد الذی لا یدخل فی عددٍ و الفرد الذی لا یقاس بأحدٍ علا عن المشاکله و المناسبه و خلا من الأولاد و الصّاحبه سبحانه من خالق ما اصنعه و رازق ما اوسعه و قریب ما ارفعه و مجیبٍ ما اسمعه و عزیز ما امنعه له المثل الاعلی فی السموات و الأرض و هو العزیز الحکیم و اشهد أنّ محمداً نبیّه المرسل و ولیّه المفضّل و شهیده المعدّل و المؤیّد بالنور المضی و المسدّد بالأمر المرضیّ بعثه بالاوامر الشافیه و الزّواجر النّاهیه و الدّلائل الهادیه التی اوضح برهانها و شرح بنیانها فی کتاب مهیمن علی کلّ کتاب جامع لکلّّّّ رشدٍ و صواب فیه نبأ القرون و تفصیل الشئون و فرض الصلوه و الصّیام و الفرق بین الحلال و الحرام فدعا الی خیر سبیل و شفا من هیام الغلیل حتی علا الحقّ و ظهر و زهق الباطل و انحسر صلیّ الله علیه و اله صلوه دائمه ممهّده لا تنقضی لها مدّه و لا تنحصر لها عدّه.

اللهم صلّ علی محمدٍ و آل محمد ما جرت النجوم فی الأبراج و طلاطمت البحور بالأمواج و ما ادلهمّ لیل داجٍ اشرق نهار ذو ابتلاجٍ و صلّ علیه و اله ما تعاقبت الأیام و تناوبت الأعوام و ما خطرت الأوهام و تدبّره الأفهام و ما بقی الأنام.

 اللّهم صلّ علی محمد خاتم الأنبیاء و اله البرره الأتقیاء و علی عترته النجباء الخیره الأصفیاء صلوه مقرونه بالتمام و النّماء و باقیه بلا فناء و لا انقضاء.

 اللّهم ربّ العالمین و أحکم الحاکمین و أرحم الرحمین اسئلک من الشهاده اقسطها و من العباده انشطها و من الزیاده ابسطها و من الکرامه اغبطها و من السلامه احوطها و من الأعمال اوسطها و من الامال اوفقها و من الأقوال اصدقها و من المحالّ اشرفها و من المنازل الطفها و من الحیاطه اکنفها و من الرّعایه اعطفها و من العصمه اکفاها و من الراحه اشفاها و من النعمه اوفاها و من الهمم اعلاها و من القسم اسناه و من الأرزاق اعززها و من الأخلاق اطهرها و من المذاهب اقصدها و من العواقب احمدها و من الامور ارشدها و من التّدابیر اوکداها و من الجدود اسعدها و من الشئون اعودها و من الفوائد ارجحها و من العوائد انجحها و من الزیادات اتمّها و من البرکات اعمّها و من الصالحات اعظمها.

 اللّهم إنّی اسئلک قلباً خاشعاً زکیّاً ولساناً صادقاً علیّاً و رزقاً واسعاً هنیئاً و عیشاً رغدا مریئاً و اعوذ بک من ضنک المعاش و من شرّ کلّ ساعٍ و داش و غلبه الاضداد و الاوباش و کلّ قبیح باطنٍ أو فاشٍ و اعوذ بک من دعاء محجوب و رجاءٍ مکذوب و حیاءٍ مغلوب و اخاءٍ معیوب و احتجاج مغلوب و رأیٍ غیر مصیب.

 اللّهم أنت المستعان و المستعاذ و علیک المعوّل و بک الملاذ فانلنی لطائف مننک فإنک لطیف و لا تبتلنی بمحنک فإنی ضعیف و تولّنی بعطف و تحنّنک یا رؤف یا من اوی المنقطعین الیه و اغنی المتوکّلین علیه جد بغناک علی فاقتی و لا تحمّلنی فوق طاقتی.

اللّهم اجعلنی من الذین جدّوا فی قصدک فلم ینکلوا أو سلکوا الطریق الیک فلم یعدلوا و اعتمدوا علیک فی الوصول حتی وصلوا فرویت قلوبهم من محبّتک و انست نفوسهم بمعرفتک فلم یقطعهم عنک قاطع و لا منعهم عن بلوغ ما امّلوه لدیک مانع فهم فیما اشتهت انفسهم خالدون و لا یحزنهم الفزع الأکبر و تتلقّهم الملائکه هذا یومکم الذی کنتم توعدون.

 اللّهم لک قلبی و لسانی و بک نجاتی و امانی و أنت العالم بسرّی و اعلانی فامت قلبی عن البغضاء و اصمت لسانی عن الفحشاء و اخلص سریرتی عن علائق الأهواء و اکفنی بامانک عن عوائق الضرّاء و اجعل سرّی معقوداً علی مراقبتک و اعلانی موافقاً لطاعتک وهب لی جسماً روحانیّاً و قلباً سماویّاً و همّهً متّصلهً بک و یقیناً صادقاً فی حبّک و الهمنی من محامدک امدحها وهب لی من فوائدک اسمحها انّک ولیّ الحمد و المستولی علی المجد یا من لا ینقص ملکوته عصیان المتمرّدین و لا یزید جبروته ایمان الموحّدین الیک استشفع بقدیم کرمک أن لا تسلبنی ما منحتنی من جسیم نعمک و اصرفنی بحسن نظرک لی عن ورطه المهالک و عرّفنی بجمیل اختیارک لی منجیات المسالک یا من قربت رحمته من المحسنین و اوجب عفوه للأوّابین بلّغنا برحمتک غنائم البرّ و الاحسان و جللّنا بنعمتک ملابس العفو و الغفران و اصحب رغباتنا بحیاء یقطعها عن الشهوات واحشُ قلوبنا نوراً یمنعها من الشبهات و اودع نفوسنا خوف المشفقین من سوء الحساب و رجاء الواثقین بتوفیر الثواب فلا نغترّ بالأمهال و لا نقصّر فی صالح الأعمال و لا نفتر عن التسبیح بحمدک فی الغدوّ و الاصال یا من انس العارفین بطول مناجاته و البس الخائفین ثوب موالاته متی فرح من قصدت سواک همّته و متی استراح من ارادت غیرک عزیمته و من ذا الذی قصدک بصدق الإراده فلم تشفعه فی مراده أو من ذا الذی اعتمد علیک فی أمره فلم تجد باسعاده أو من ذا الذی استرشدک فلم تمنن بارشاده.

 اللّهم عبدک الضعیف الفقیر و مسکینک اللّهیف المستجیر عالم أنّ فی قبضتک اذمّه التدبیر و مصادر المقادیر عن ارادتک و أنّک قد أقمت بقدسک حیوه لکل شیء و جعلته نجاه لکل حیّ فارزقه من حلاوه مصافاتک ما یصیر به الی مرضاتک وهب لی من خشوع التذلّل و خضوع التبتّل فی رهبه الاخبات و سلامه المحیاء و الممات ما تحضره به کفایه المتوکّلین و تمیّزه به رعایه المکفولین و تعزّه به ولایه المتّصلین المقبولین یا من هو ابرّ بی من الوالد الشّفیق و اقرب الیّ من الصاحب اللّزیق أنت موضع انسی فی الخلوه إذا اوحشنی المکان و لفظتنی الأوطان و فارقتنی الأُلّّاف و الجیران و انفردتُ فی محلّ ضنکٍ قصیر السّمک ضیّق الضّریح مطبق الصّفیح مهولٍ منظره ثقیلٍ مدرهُ مستقلّهٍ بالوحشه عرصته مستغشاهٍ بالظّلمه ساحته علی غیر مهادٍ و لا وسادٍ و لا تقدمه زادٍ و لا اعتدادٍ لمعادٍ فتدارکنی برحمتک التّی وسعت الأشیاء اکنافه و جمعت الأحیاء اطرافها و عمّت البرایا الطافها و عُد علیّ بعفوک یا کریم و لا تؤاخذنی بجهلی یا رحیم.

 اللّهم ارحم من اکتنفته سیّئاته و احاطت به خطیئاته و حفّت به جنایاته.  بعفوک ارحم من لیس له من عمله شافع و لا یمنعه من عذابک مانع ارحم الغافل عمّا اضلّه و الذّهل عن الأمر الذی خلف له ارحم من نقض العهد و غدر و علی معصیتک انطوی و اسرّ و جاهرک بجهله و ما استتر ارحم من القی علی وجهه قناء الحیاء و حسر علی رأسه جلبات الأتقیاء و اجترء علی سخطک بارتکاب الفحشاء فیا من لم یزل عفوّاً غفّاراً ارحم من لم یزل مسقطاً عتّاباً.

اللّهم اغفر لی ما مضی منّی و اختم لی بما ترضی به عنّی و اعقد عزائمی علی توبهٍ بک متّصله و لدیک مستقبلهٍ تقیلنی بها عثراتی و تستر بها عوراتی و ترحم بها عبراتی و تجیرنی بها اجاره من معاطب انتقامک و تنیلنی بها المسرّه بمواهب انعامک یوم تبرز الأخبار و تعظم الأخطار و تبلی السرائر و تهتک الأستار و تشخص القلوب و الأبصار یوم لا ینفع الظّالمین معذرتهم و لهم اللّعنه و لهم سوء الدّار إنّک معدن الآلاء و الکرم و صارف الّلاواء و النّقم لا اله الّا أنت حسبی و کفی بک و کیلاً یا مالک خزائن الأقوات و فاطر اصناف البریّات و خالق سبع طرائق مسلوکات من فوق سبع ارضین مذللّات العالی فی وقار العزّ و المنعه و الداّئم فی کبریاء الهیبه و الرفعه و الجواد بنیله علی خلقه من سعهٍ لیس له حدّ و لا امد و لا یدرکه تحصیل و لا عدد و لا یحیط بوصفه احد.

 الحمد لله خالق امشاج النّسم و مولج الأنوار فی الظلم و مخرج الموجود من العدم و السابق الازلیه بالقدم و الجواد علی الخلق بسوابق النّعم و العوّاد علیهم بالفضل و الکرم الذی لا یعجزه کثره الأنفاق و لا یمسک خشیه الأملاق و لا ینقصه ادرارُ الأرزاق و لا یدرک باناسیّ الحداق و لا یوصف بمضامّهٍ و لا افتراقٍ.

 احمده علی جزیل احسانه و اعوذ به من حلول خذلانه و استهدیه بنور برهانه و أومن به حقّ ایمانه و اشهدُ ان لا اله الّا الله وحده لا شریک له الذی عمّ الخلایق جدواه و تمّ حکمه فیمن اضلّ منهم و هداه و احاط علماً بمن اطاعه و عصاه و استولی علی الملک بعوائد فحواه فسبّحت له السماوات و اکنافها و الأرض و اطرافها و الجبال و اعراقها و الشجر و اغصانها و البحار و حیتانها و النجوم فی مطالعها و الأمطار فی مواقعها و وحوش الأرض و سباعها و مدر الأنهار و أمواجها و عذب المیاه و اجاجها و حبوب الریاح و اجاجها و کل ما وقع علیه وصف و تسمیه أو یدرکه حدّّ یحویه مما یتصوّر فی الفکر أو یتمثّل بجسمٍ أو قدبٍ أو ینسب الی عرَضٍ أو جوهرٍ من صغیر حقیر أو خطیرٍ کبیرٍ مقراً له بالعبودیه خاشعاً متضرعاً لمشیّته متواضعاً له الملک الذی لا نفاد لدیمومیّته و لا انقضاء لعدیّته و اشهد أنّ محمداً عبده الکریم و رسوله الطّاهر المعصوم بعثه و النّاس فی غمره الضّلاله ساهون و فی غرّه الجهاله لاهون لا یقولون صدقاً و لا یستعملون حقّاً قد اکتنفتهم القسوه و حقّت علیهم الشّقوه الّا من احب الله انفاذه و رحمه و اعانه فقام محمّد صلّی الله علیه و اله فیهم مجدّاً فی انذاره مرشداً لأنواره بعزٍّ ثاقب و حکم واجب حتی تَالَّقَ شهاب الإیمان و تفرّق حزب الشیطان و اعزّ الله جنده و عبد وحده ثمّ اختاره الله فرفعه الی روح جنّته و فسیح کرامته فقبضه تقیّاً زکیّاً راضیاً مرضیّاً طاهراً نقیّاً و تمَّت کلمات ربّک صدقاً و عدلاً لا مبدّل لکلماته و هو السّمیع العلیم صلّی الله علیه و اله و ذوی رحمه و موالیه صلوه جلیلهً جزیلهً موصولهً مقبولهً لا انقطاع لمزیدها و لا اتّضاع لمشیدها و لا امتناع لصعودها تنتهی الی مقرّ أرواحهم و مقرّ فلاحهم فیضاعف الله لهم تحیّاتها و تشرّفُ لدیهم صلواتها فتلقیهم مقرونه بالّروح و السّرور محفوظه بالنّضاره و النوّر دائمهً بلا فناءٍ و لا فتور.

 اللّهم اجعل اکمل صلواتک و اشرفها و اکمل تحیّاتک و الطافها و اشمل برکاتک و اعطفها و اجلّ هباتک و ارافها علی محمدٍ خاتم النبیّین و اکرم الأمیّین و علی أهل بیته الأصفیاء الطّاهرین و عترته النّجباء المختارین و شیعته الأوصیاء المواذرین من أنصاره و المهاجرین و ادخلنا فی شفاعته یوم الدین مع من دخل فی زمرته من الموحّدین یا اکرم الأکرمین و ارحم الرّاحمین.

 اللّهم أنت الملک الذی لا تُملک و الواحد الذی لا شریک لک یا سامع السرّ و النجوی و لا دافع الضرّ و البلوی و یا کاشف العُسر و البؤسی و قابل العذر و العتبی و مسبل السّتر علی الوری جلّلنی من رأفتک با منٍ واقٍ و سمّعنی من رعایتک برُکنٍ باقٍ و اوصلنی بعنایتک الی غایه السّباق و اجعلنی برحمتک من أهل الرّعایه للمیثاق و اعمر قلبی بخشیه ذوی الأشفاق یا من لم یزل فعله بی حسناً جمیلاً و لم یکن بستره علیّ نجیلاً و لا بعقوبه علیّ عجولاً اتمم علیّ ما ظاهرت من تفضّلک و لا تؤاخذنی بما سترت علیّ عند نظرک سیّدی کم من نعمهٍ ظللت لانیق بهجتها لابساً و کم استدیت عنی من یدٍ طفقت بهدایتها منافساً و کم قلّدتنی من منّهٍ ضعفت قوای عن حملها و ذهلت فطنتی عن ذکر فضلها و عجز شکری عن جزائها و ضقت ذرعاً باحصائها قابلتک فیها بالعصیان و نسیت شکر ما اولیتنی فیها من الاحسان فمن اسوء حالاً منّی إن لم تتدارکنی بالغفران و توزعنی شکر ما اصطنعت عندی من فوائد الإمتنان فلست مستطیعاً لقضاء حقوقک إن لم تؤیّدنی بصحّه توفیقک سیّدی لو لا نورک عمیت عن الدّلیل و لو لا تبصیرک ضللتُ عن السبیل و لو لا تعریفک لم ارشد للقبول و لو لا توفیقک لم اهتد الی معرفه التأویل فیامن اکرمنی بتوحیده و عصمنی عن الضلاله بتسدیده و الزمنی اقامه حدوده لا تسلبنی ما وهبت لی من تحقیق معرفتک و احینی بیقینٍ اسلم به من الألحاد فی صفتک یا خیر من رجاه الرّاجون و اراف من لجأ إلیه اللّاجون و اکرم من قصده المحتاجون ارحمنی إذا انقطع معلوم عمری و دُرِس ذکری و امتحی اثری و بوّئت فی الضّریح مرتهناً بعملی مسئولاً عمّا اسلفته من فارط زللی منسیّاً کمن نُسی من الأموات ممّن کان قبلی ربّ سهّل لی توبهً إلیک و اعنّی علیها و احملنی علی محجه الاحباب لک و ارشدنی إلیها فإنّ الحول و القوّه بمعونتک و التّبات و الانتقال بقدرتک یا من هو ارحم بی من الوالد الشفیق و ابرّ بی من الولد الرّفیق و اقرب الیّ من الجار اللّصیق قرّب الخیر من متناولی و اجعل الخیره العامّه فیما قضیت لی و اختم لی بالبرّ و التقوی عملی و اجرنی من کلّ عائقٍ یقطعنی عنک و کلّ قولٍ و فعلٍ یباعدنی منک و ارحمنی رحمه تشفی بها قلبی من کل شبههٍ معترضه و بدعه ممرضه سیّدی خاب رجاء من رجا سواک و ظفرت یدا من بحاجته ناجاک و ضلّ من یدعوا العباد لکشف ضُرّهم الّا ایاک أنت المؤمّل فی الشّده و الرّخاء و المفزع فی کلّ کربهٍ و ضرّاءٍ و المستجار به من کلّ فادحهٍ و لا واءٍ لا یقنط من رحمتک الّا من تولّی و کفر و لا ییأس منک الّا من عصی و اصرّ أنت ولییّ فی الدنیا و الآخره توفّنی مسلماً و ألحقنی بالصالحین یا من لا یحرم زوّاره عطایاه و لا یسلم من استجاره و استکفاه. املی واقف علی جدواک و وجه طلبتی منصرف عمّن سواک و أنت الملیُّ بتیسیر الطّلبات و الوفیُّ بتکثیر الرّغبات فانجح لی المطلوب من فضلک برحمتک و اسمح لی بالمرغوب فیه من بذلک بنعمتک سیّدی ضعف جسمی و رق عظمی و کبر سنّی و نال الدّهر منّی و نفدت مدّتی و ذهبت شهوتی و بقیت تبعتی فجد بحلمک علی جهلی و بعفوک علی قبیح فعلی و لا تؤاخذنی بما کسبت من العظام فی سالف الأیام سیّدی أنا المعترف باساءتی المقرّ بخطائی الماسور باجرامی المرتهنُ بآثامی المتهوّر باسآءتی المتحیّرُ عن قصد طریقی انقطعت مقالتی و علل عمری و بطلت حجّتی فی عظیم وزری فأمنن علیّ بکریم غُفرانک و اسمح لی بعظیم احسانک فإنّک ذو مغفرهٍ للطالبین شدیدُ العقاب للمجرمین سیّدی إن کان صغرَ فی جنب طاعتک عملی فقد کبر فی جنب رجائک املی سیّدی کیف انقلب عندک بالخیبه محروماً و ظنّی بک إنّک تقلبنی بالنجاه مرحوماً سیّدی لم اُسلّط علی حسن ظنّی بک قنوط الایسین فلا تبطل لی صدق رجائی لک فی الاملین سیّدی عظم جرمی اذ بارزتک باکتسابه و کبر ذنبی اذ جاهرتک بارتکابه الّا أنّ عظیم عفوک یسع المعترفین و جسیم غفرانک یعمّ التوّابین سیّدی اذ دعانی الی الناّر منجیّی عقابک فقد دعانی الی الجنه مرجو ثوابک سیّدی إن اوحشتنی الخطایا من محاسن لطفک فقد انسنی الیقین بمکارم عطفک و إن انامتنی الغفله عن الاستعداد للقائک فقد ایقظتنی المعرفه بقدیم الائک و إن غرُب لُبّی عن تقدیم ما یصلحنی فلم یغرب ایقانی بنظرک الیّ فیما ینفعنی و إن انقرضت بغیر ما اوجبت من السّعی ایّامی فبالإیمان امضیت السّالفات من اعوامی سیّدی جئت ملهوفاً قد لبستُ عدم فاقتی و اقامنی مقام الاذلّاء بین یدیک ضُرّ حاجتی سیّدی کرمت بکرمک فاکرمنی اذ کنت من سوّالک وجدت بمعروفک فاخلطنی بأهل نوالک.

 اللّهم ارحم مسکیناً لا یجیره الّا عطاؤک و فقیراً لا یغنیه الّا جدواک سیدی اصبحت علی بابٍ من أبواب منحک سائلاً و عن التعرّض لسواک عادلاً و لیس من جمیل امتنانک ردّ سائل ملهوفٍ و مضطرٍّ لانتظار فضلک المألوف سیّدی إن حرمتنی رؤیه محمدٍ صلیّ الله علیه و اله فی دار السلام و اعدمتنی طوف الوصائف و الخدّام و صرفت وجه تأمیلی بالخیبه فی دار المقام فغیر ذلک منئّتنی نفسی منک یا ذاالّطول و الانعام سیدّی و عزّتک لو قرنتنی بالاصفاد و منعتنی سیبک من بین العباد ما قطعت رجائی عنک و لا صرفت وجه انتظاری للعفو عندک سیّدی لو لم تهدنی الی الإسلام لضللت و لو لم تثبتنی اذاً لزللت و لو تشعر قلبی الإیمان بک ما امنت و لا صدّقت و لو لم تطلق لسانی بدعائک ما دعوت و لو لم تعرّفنی حقیقه معرفتک ما عرفت و لو لم تدلّنی علی کریم ثوابک ما رغبت و لو تبیّن لی الیم عقابک ما رهبت فأسئلک سیّدی توفیقی لما یوجب ثوابک و تخلیصی ممّا یکسب عقابک سیّدی إن اقعدنی التخلّفُ عن السّبق مع الابرار فقد اقامتنی الثّقه بک علی مدارج الأخیار سیّدی کل مکروبٍ الیک یلتجی و کل محزون ایّاک یرتجی سمع العابدون بجزیل ثوابک فخشعوا و سمع المجرمون بسعه فضلک فطمعوا حتی ازدحمت عصائب العصاه من عبادک و عجّت الیک الألسن باصناف الدّعاء فی بلادک فکلّ املٍ ساق صاحبه الیک محتاجاً و کلّ قلبٍ ترکه و جیب الخوف الیک مهتاجاً سیّدی و أنت المسؤل الذی لا تسودّ لدیه وجوه المطالب و لم یردد راجیه فیزیله عن الحقّ الی المعاطب سیّدی إن اخطأت طریق النظر لنفسی بما فیه کرامتها فقد اصبت طریق الفرج بما فیه سلامتها سیّدی إن کانت نفسی استبعدتنی متمرّدهً علیّ بما یرجیها فقد استبعدتها الآن علی ما ینجیها سیّدی إن احجف بی زاد الطریق فی المسیر الیک فقد اوصلته بذ

 منبع:اسلام کوئست