فرمودند: «لا یَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ»[۱] مسخره کردن، متلک گفتن ممنوع است. در جامعه‌ی اسلامی نباید هیچ کسی ولو یک مقامی باشد، مسئولیّتی داشته باشد، نمی‌تواند مردم را مسخره کند، به کسی متلک بگوید، خلاف شرع است و کسی که این کار را انجام می‌دهد تقوا ندارد، دین او ضعیف است چون پایبند به دستور قرآن نیست.
دستور دوم این بود «وَ لا تَلْمِزُوا أَنْفُسَکُمْ» این از آن لطایف آیات قرآن است. لمز به معنای عجیب‌جویی است. عیب‌جویی دست انداختن، کسی را معیوب نشان دادن است گاهی به اشاره است، گاهی با نشان دادن و چشم است.
یکی از احتمالات این است لمز معیوب کردن با زبان است و همز معیوب کردن با اشاره است. «وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَهٍ لُمَزَه»[۲] در این‌جا همز را مطرح نفرموده است، ولی در سوره‌ی همزه آن را مطرح فرموده است. این‌جا فرموده« «وَ لا تَلْمِزُوا أَنْفُسَکُمْ»[۳] خیلی عجیب است خودتان را عیب‌جویی نکنید، عیب خود را مطرح نکنید.
[۱]– سوره‌ی حجرات، آیه ۱۱٫
[۲]– سوره‌ی همزه، آیه ۱٫
[۳]– سوره‌ی حجرات، آیه ۱۱٫
پاسخ دهید