آیت الله کاظم صدیقی خطیب نماز جمعه تهران در خطبههای عبادی ـ سیاسی این هفته تهران، ضمن تبریک ایام آغاز ولایت و امامت امام زمان (عج) و همچنین با اشاره به حضور مردم در راهپیمایی ۱۳ آبان گفت: حضور معنی دار ملت ایران در راهپیمایی ۱۳ آبان و اعلام انزجار از استکبار جهانی و به خصوص سران آمریکا نشانه عمق بصیرت مردم شریف ایران نسبت به خطری است که از ناحیه آمریکا، بشریت، صلح، امنیت و حقوق انسان ها را تهدید می کند.
«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ * رَبِّ اشْرَحْ لی صَدْری * وَ یَسِّرْ لی أَمْریَ * وَ احْلُلْ عُقْدَهً مِنْ لِسانی * یَفْقَهُوا قَوْلی»[۱].
«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ الصَّلَاهُ عَلَی خَاتَمِ الْمُرْسَلِین طَبِیبِنَا حَبِیبِنَا شَفِیعِ ذُنوبِنَا أَبِی الْقَاسِم مُحَمَّدٍ و آلِهِ الأطْهَرینَ سِیَّمَا مَولَانَا بَقیَّهَ اللهِ فِی العَالَمینَ أَرْوَاحُنَا فِدَاهُ وَ رَزَقَنَا اللهُ رِضَاهُ وَ اللَّعْنُ عَلَی أَعْدَائِهِمْ أَجْمَعِینَ».
خطبهی اول
شما برادران و خواهرانِ عزیزم را به تقوای الهی، به ورع در دین، به اجتهاد و مجاهدهی برای رفع موانعِ وصال حق تعالی و نجات از جهنّم نفس و آتشِ آخرت دعوت میکنم.
در خطبه اول در محضر سوره «ام الکتاب»، سوره فاتحه الکتاب بودیم.
صراط مستقیم
«إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ * اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ»[۲]، بعد از اقرار به عبودیتِ عالَم و تنبّه و توجّه به اینکه خدای متعال غایب نیست، من در محضرِ مولای خود هستم، به من اجازه داده است که زبان باز کنم و به او بگویم «تو را عبادت میکنیم». در حضورِ مولا هستم و به خودِ او میگویم: «إِیَّاکَ نَعْبُدُ» ما شما را میپرستیم «وَإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ» و در این پرستش استقلال ندارم، حول و قوّهای در من نیست، در همین هم از تو کمک میگیریم، اما حال که مقام مقامِ کمک کردن است و خودِ تو دستور دادهای «وَاسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاهِ»[۳]، هر کجا که کم آوردید هم از صبر کمک بگیرید… در جبههی مقاومت اسم بنویسید، در کلاس مقاومت آموزش ببینید، به مقاومت و شهدای مقاومت دل بدهید و از آنها الگو بگیرید و از نماز کمک بگیرید، حال که خدای متعال نماز را بعنوانِ یک پناه، بعنوانِ یک یار، بعنوانِ یک یاور به ما نشان داده است و خودِ او از ما خواسته است که به نماز اقبال کنیم و گرفتاریها و مشکلاتی خویش را با نماز برطرف کنیم، «وَاسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاهِ»، در مقامِ استعانت به سنگرِ صلاه پناه آوردهایم، حال چه بخواهیم که برای ما سرنوشتساز باشد و ما را بیمه کند؟
«اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ»[۴]، این هدایت «إهدِنا» دو مفعول دارد، درخواست از خدای متعال است، ظاهرِ کلمه «إهدِ» امر است، اگر انسان لفظِ امر را در برابرِ مولای خویش بکار ببرد معنای آن التماس و تقاضا است و اگر در برابرِ کوچکتر از خود باشد دستور است و اگر در برابرِ مساویِ خود باشد خواهش است.
«اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ»، خدایا! ما را به صراط مستقیم هدایت کن، این کلمهی «مُستَقیم» از بابِ استفعال قامَ یَقومُ إقامَت، استقامت، قیام، اینها از این خانواده است، در برابرِ قعود، کسی که خواب است، کسی که دراز کشیده است، کسی که قعود کرده است و نشسته است، این شخص بر کارِ خویش مسلّط نیست، ولی وقتی انسان به پا میخیزد هم توجّهِ او به اطراف توجّهِ کافی است و هم در کارِ خود کارآمدتر از شرایطِ دیگر است.
مرحلهی اول هدایت
یک: هدایتِ به راهی که ما را اهلِ قیام کند، ما را از متقاعد بودن، غیرجبههای بودن، خواب بودن نجات بدهد، ما جبههای بشویم، ما همیشه در سنگر باشیم، حواسِ ما همیشه به دشمن باشد و هیچگاه از دشمن غفلت نکنیم.
در متنِ این سنگر و در دایرهی این جبهه در محضرِ خدای متعال از خدای متعال میخواهیم که مردانه زندگی کنیم، حماسهآفرین باشیم، همیشه رستاخیز داشته باشیم، به پا خیزیم و در برابرِ همهی مشکلات و دشمنان قائم باشیم و در حالِ قیام.
اما این هدایتی که از خدای متعال درخواست میکنیم تا اینکه در صراطِ ملازمِ با قیام مستقر بشویم، دربارهی این «هدایت»، بعضی از مفسّرین گفتهاند هدایت در سه مرحله تعریف میشود، یک هدایت برای عموم است، «وَاللَّهُ أَخْرَجَکُم مِّن بُطُونِ أُمَّهَاتِکُمْ لَا تَعْلَمُونَ شَیْئًا»[۵]، وقتی انسان متولّد میشود هیچ چیزی نمیداند، آدرسِ هیچ راهی را ندارد، «وَجَعَلَ لَکُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَهَ»[۶]، خدای متعال گوش داده است، چشم داده است، دل داده است، فکر داده است، عقل داده است تا انسان به کمکِ اینها راهِ درست را از راهِ نادرست تشخیص بدهد، همگان در سیرِ به سوی مقصدِ اعلی که لقاء پروردگار عزیز است احتیاج به راهنما ندارند، احتیاج به رهنمود دارند، احتیاج به معلّم دارند، و احتیاج به بلدچی دارند، و ما همیشه محتاج هستیم که خدای متعال توسّطِ بلدچیها راهِ خود را در مقابلِ پای ما قرار بدهد تا ما گرفتارِ غضب خدای متعال و گرفتارِ حیرتِ در زندگی نشویم.
مرحلهی دوم هدایت
مرحلهی دوم هدایت «هدایتِ خواص» است، «إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ یَهْدِیهِمْ رَبُّهُمْ بِإِیمَانِهِمْ»[۷]، اینها آشنای به راه هستند، راه را از بلدچیها پرسیدهاند، در خط قرار گرفتهاند، کسی که پا در جادهی نجات گذاشته است از خدای متعال درخواست میکند: خدایا! هر قدمی که برمیدارم در منزل و منزلتِ جدیدی به تو یک قدم نزدیکتر شده باشم، لذا هدایتِ خواص و نمازِ خواص معنای خاصّ خود را دارد، نمازِ خواص نمازِ تکراری نیست، نماز جمعهی هفتهی گذشته کلاسی بود و نماز جمعهی این هفته کلاسِ بالاتر است، نمازهای یومیهی ما هر کدام یک منزل و منزلتِ جدید در قربِ حضرت حق سبحانه تعالی است.
مرحلهی سوم هدایت
گام سوم هدایت بالاتر از مسئلهی راهنمایی و بلد بودن و در خط بودن است، بلکه خدای متعال حقایق را بر دلِ آنها باز میکند و آنها با اسرار آشنا میشوند و در هر مرحلهای از نماز سرّ جدید و راهِ جدیدی بر آنها باز میشود، خدای متعال با کلیمِ خود… نماز ما را کلیم الله کرده است، اگر خواستیم خدای متعال با ما سخن بگوید قرآن کریم بخوانیم و اگر خواستیم خدای متعال ما را راه بدهد و ما حرفهای خود را به خدای متعال بزنیم نماز بخوانیم. لذا نماز هم به این عنوان که ما به محضر خدای متعال دعوت شدهایم و در میهمانیِ خدای متعال با خدای خودمان سخن میگوییم و هم اینکه خودِ خدای متعال… سورهی مبارکهی فاتحه الکتاب کلامِ خودِ خدای متعال است و یک سورهی دیگر از متن وحی الهی این من هستم که بلندگوی خدای متعال هستم، من با زبانِ خدای متعال با خودِ او صحبت میکنم، انسان در مقامِ کلیم اللهی اهلِ نجوا میشود که به حضرت موسی کلیم الله علیه السلام فرمود: «وَقَرَّبْنَاهُ نَجِیًّا»[۸].
«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ * إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ * وَرَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فِی دِینِ اللَّهِ أَفْوَاجًا * فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کَانَ تَوَّابًا».
خطبه دوم
«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ * رَبِّ اشْرَحْ لی صَدْری * وَ یَسِّرْ لی أَمْریَ * وَ احْلُلْ عُقْدَهً مِنْ لِسانی * یَفْقَهُوا قَوْلی».
«اللَّهُمَّ صَلِّ وَ سَلِّم عَلَى نَبِیِّ الرَّحْمَهِ أَبِی الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ عَلَی سَیِّدِ الأَوصِیَاءِ أَمیرِ المُؤمِنینَ عَلِیِّ بْنِ أَبیطَالِبِ وَ عَلَی سَیِّدَهِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ فَاطِمَهَ الزَّهراءِ وَ عَلَی سِبْطَیِ الرَّحْمَهِ وَ سَیِّدَیْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّهَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَینِ وَ صَلِّ عَلَی أئِمَّهِ المُسلِمینَ عَلِیِّ بنِ الْحُسَیْنِ وَ مَحَمَّدِ بْنِ علیٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ موسَی بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلیِّ بْنِ موسی وَ مُحَمَّدِ بْنِ علیٍّ و علیِّ بنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ الزَّکیِّ العَسْکَریّ وَ الخَلَفِ الصَّالِحِ الْحُجَّهِ القَائِمِ خُلَفَائِکَ فِی أرضِکَ وَ أُمَنَائِکَ فِی بِلَادِکَ بِهِم نَتوَلَّی وَ مِنْ أَعْدَائِهِم نَتَبَرَّءُ إِلَی الله تَعَالی عَزَّ وَ جَلَّ».
«أُوصِیکُمْ عِبَادَ اللَّهِ و نَفسی بِتَقْوَى اللَّهِ»[۹]، بندگانِ خوبِ خدا! مدعوینِ حق تعالی! میهمانانِ گرامیِ ذاتِ ربوبی! برادران و خواهرانِ من! شما و خودم را به پرهیز از هر خلافی، هر گناهی، هر ظلمی و هر آنچه که رضای خدای متعال در آن نیست دعوت میکنم و به آنچه که واجب است، وظیفه است، وسیلهی جلبِ رضایتِ کسی است که همه چیز به دستِ اوست فرا میخوانم.
«تقوا» با ملاحظه زندگی کردن است، «تقوا» رفاقت کردن است، «تقوا» احساسِ ناامنی کردن از خطراتِ نفسِ أمّاره است، «تقوا» دغدغهی سلامتِ بعد از مرگ است، «تقوا» حرکت به سوی امانِ مطلق است، اهلِ تقوا در قبر و برزخ و قیامت در امان هستند، «یَوْمَ لَا یَنْفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ * إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ»[۱۰]، انسانی که تقوا ندارد قلبِ سلیم ندارد، گناه قلب را بیمار میکند، سیّئات بیماریِ دل است و کسی که در روز قیامت قلبِ سالم ندارد بییاور است و پناهی ندارد، «تقوا» هم در زندگیِ دنیا برای انسان پناه است و هم در عالَمِ آخرت.
شکر نعمتِ امام زمان ارواحنا فداه
اولین مسئله در خطبه دوم شکرِ نعمتِ ولایت حضرت ولی الله الأعظم، قطبِ عالَم، قلبِ دایرهی امکان، جانِ جانان، حقیقه الحقائق و الصدر الخلائق، حضرت حجت بن الحسن المهدی روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداه است، بشارتِ خدای متعال تحقق پیدا کرده است، صاحب کار در عالم وجود ظهور پیدا کرده است، یکی از حقوق بسیار مهمی که امام حسن عسکری علیه الصلاه و السلام بر گردنِ عالَمیان دارد همین است که این امانتِ الهی و این ذخیرهی نهایی را در دامانِ خویش متجلّی کرد و عالَم از وجود امام حسن عسکری علیه السلام و نرجس خاتون سلام الله علیها چنین ذخیره و سرمایه و شعله و خورشید و آب حیات و دادرس و فریادرسی را در دسترس دارد، «لَوْ لَمْ یَبْقَ مِنَ الدُّنْیَا إِلَّا یَوْمٌ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ ذَلِکَ الْیَوْمَ حَتَّى یَخْرُجَ قَائِمُنَا أَهْلَ الْبَیْت»[۱۱]، اگر از دنیا جز یک روز باقی نماند خدای متعال آن یک روز را آنقدر طولانی میکند تا حضرت مهدی ارواحنا فداه ظهور کنند و عالَم را از عدل و داد پُر کند بعد از آنکه عالَم پُر شده باشد از ظلم و جور.
این پاسخگویی به فطرت است و فتوای عقل است، خدای حکیم کاری را که نتیجه ندهد انجام نمیدهد، خدای متعال عالَم را برای عبودیتِ خود خلق کرده است، «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ»[۱۲]، باید شجرهی انسانیّت این دوره را ببیند که جز بندگیِ خدای متعال در روی زمین دیده نمیشود و ندای «الله اکبر» در اقصی نقاط عالَم به گوش خواهد رسید، «هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ»[۱۳]، این حکمِ عقل است، مطابقِ حکمتِ خدای متعال است و بشارتِ وحی است و وعدهی قرآن کریم است و نوید به فطرتهای تشنهی محبّت و امنیّت و عدالت است.
شما دورهای را پیدا نمیکنید که کسی باشد که در سویدای قلبِ او آرزوی محبّتِ عمومی در میانِ بشر نداشته باشد، صلحِ کل را جستجو نکند، عدل و قسط عمومی را آرزو نکند، آنچه را که خواستِ عمومی است، این خواست خواستِ تلقینی نیست، خواستِ تکوینی است، خدایی که به انسان عطش میدهد و حکیم است امکان ندارد عطش بدهد اما آب ندهد، این خلافِ عدل است و خلافِ عقل است و خلافِ حکمت است.
جهان تشنهی عدالت است، جهان تشنهی امنیّت است، جهان تشنهی وحدت است، جهان تشنهی صفاست، تشنهی وفاست، تشنهی ارزشهای والای اخلاقی است، تشنهی تجلّیِ خدای متعال در همهی شئونِ زندگی است، انسان میخواهد آینهای پیدا کند که در آن آینه همهی صفاتِ خدای خود را ببیند و چنین روزی در پیش است و میبینید که روز نهم ربیع چه غوغایی است، عاشقان، آنهایی که ارتباط قلبی با حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها دارند و آرزوی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و توجیهِ داغِ حضرت سیّدالشّهداء علیه السلام برای حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها وعدهی آمدنِ حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشّریف بود که با رضایت پذیرفتند.
لذا به همهی منتظران، به همهی امیدواران، به همهی مهدییاوران و مهدیباوران تهنیت و تبریک عرض میکنم و خدای متعال را به حقیقتِ خمسهی طیّبه قسم میدهم که توفیقِ درکِ ظهورِ آن حضرت را به همهی ما عنایت بفرماید.
اهمیّتِ مسجد مقدّس جمکران
عالم بزرگواری در مسجد مقدّس جمکران از محضر مرحوم آیت الله بهجت روحی فداه پرسیدند: مسئلهی مسجد جمکران مستند به یک خواب است؟ ایشان فرمودند: اولاً مستند به خواب نیست، «حسن بن مثله جمکرانی» در بیداری دعوت شد و وجود نازنین حضرت را دید و حضرت حجّت ارواحنا فداه آن نقشهی مسجد را ترسیم کردند، و ثانیاً در طول این قرنها آنقدر ملاقاتها در این مسجد مقدّس اتّفاق افتاده است، اینجا قدمگاه است، اینجا محلّی است که «إِنِّی لَأَجِدُ رِیحَ یُوسُفَ لَوْ لا أَنْ تُفَنِّدُونِ»[۱۴]، هر کسی به مسجد جمکران میرود باید بوی امام زمان ارواحنا فداه را استشمام کند، حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشّریف را مکرر در این مسجد دیدهاند، انسانها موثق و معتبر دیدهاند. بعد از آقای بهجت اعلی الله مقامه الشّریف پرسیدند که آیا خودِ شما جریانی را سراغ دارید؟ ایشان یک داستانی را نقل کردند که بچهی بیماری را به آنجا بردند و حضرت را دیدند، بر حسب نقل اخوی مرحوم آیت الله آقا سید حسین قاضی رحمه الله تعالی علیه که مستقیم از ایشان برای من نقل میکردند گفتند: در مسجد مقدّس جمکران روضهای برگزار شده بود که خودِ حضرت در آنجا حضور داشتند و در این روضه شرکت کردند و «طیّب الله» گفتند.
مرحوم آقا سید حسین قاضی گفته بودند که من به آن روضهخوان گفتم که این «طیّب الله» مخصوصِ شما نیست، برای همهی اینهایی است که در این محفل حضور پیدا کردهاند، حضرت این مطلب را رد نکردند.
معلوم میشود که در مجالسِ روضه «طیّب الله» حضرت برای همهی کسانی است که رونقِ بازار حضرت ارواحنا فداه میشوند، و داستانهای دیگر در جمکران الی ماشاءالله بوده است.
الحمدلله امروز نماز جمعهی ما با حضورِ خادم المهدیهای مسجد مقدّس جمکران و سرود خوبی که ارائه کردند مزیّن شد.
مسئلهی ۱۳ آبان
مسئلهی سیزده آبان و حضور معنیدارِ ملّتِ بزرگِ ایران و اعلانِ انزجار از عمومِ استکبارِ غربی و خصوصاً سرانِ امریکا، نشانهی عمقِ بصیرتِ مردمِ عزیزِ ما نسبت به خطری که از ناحیهی امریکا بشریت را تهدید میکند، صلح را تهدید میکند، امنیّت را تهدید میکند، حقوقِ انسانها را تهدید میکند، ملّتِ ایران در طولِ مدّتِ مدیدی خیانتِ امریکا را نسبت به این کشور بزرگ از سال ۱۳۳۲ که اینها دولتِ ملّی را علیرغم اعتمادی که مصدّق به امریکا کرد، مثلِ همهی کسانی که اعتماد میکنند و بعد هم بر سرِ آنها میزنند و امروز باید مسئولینِ ما درس بگیرند، وقتی جریانِ مصدّق را میبینند، او که مخالفتی با امریکا نداشت، خیال میکنند اگر ما «مرگ بر امریکا» نگفتیم امریکا کاری به کارِ ما ندارد، این دولتِ ملّی برای نجات از انگلیس به امریکا پناه برده بود و به او اعتماد کرده بود اما دیدید با چه وضعیتی او را از کار برکنار کردند و او را تا آخر در یک روستایی محدود کردند و او چطور تحقیر شد و هر نوع کاری که بنا بود بر علیهِ او کنند انجام دادند و یک رژیم منحوسِ بیکفایتی را بر سرِ کار گذاشتند و همه چیزِ این مملکت را در دورانِ پهلوی به غارت بردند، و از زمانی که امام بر علیهِ امریکا قیام کرد، در این مدّتی که انقلابِ ما به پیروزی رسید، آنچه که امریکا میتوانست برای براندازیِ نظامِ اسلامی و ضربه زدن به منافعِ این ملّتِ بزرگ، از هیچ چیزی مضایقه نکرد، و این تسخیر لانه جاسوسی که نه تنها مورد تأیید حضرت امام رحمه الله تعالی علیه قرار گرفت، امام به دانشجویان پیام دادند که خوبجایی را گرفتید، مواظب باشید از دست ندهید و آنجا را خوب نگه دارید، و برای اینکه تثبیت بشود و مُهرِ شرعی و قانونی به آن بخورد امام آن را انقلابِ دوم نامیدند، انقلابِ اول به نظر میرسید که مقابلِ استبدادِ داخلی است، اما این انقلابِ دوم نشان داد برای استقلالِ کشور و مقابلهی با استکبارِ بیرونی ملّتِ ایران زیر پرچمِ نیابتِ حضرت حجّت ارواحنا فداه و ولایت فقیه مصمم است کشوری را از وابستگیِ به همهی قدرتهای باطل وارسته کند و از این کشور یک پادگانی بسازد، یک جبههای درست کند که پایانِ این جبهه حضورِ حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشّریف باشد.
به ملّت تکیه کنید!
مسئلهی نهایی که در حدّ فرصت چند کلمه عرض میکنم، رهبرِ حکیم و دلسوز و متوجّه و مشرفِ بر همهی امورِ کشور امسال را سالِ «رونق تولید» نامگذاری کردند، حضرت آقا در دیدار با دانشجویان و دانشآموزان فرمودند که هشت ماه از امسال گذشت، آنچه که ما را با مشکلات مواجه کرد چشم امید به بیرون و منتظر بودن است، تا مدّتی در انتظارِ برجام نشستند و گفتند بدونِ برجام آبِ خوردن هم بدست نخواهیم آورد، و آنچه نباید گفته بشود در شعارها گفته شد، کاری صورت ندادند تا برجام عملی شود. نتیجهی برجام چه شد؟ مگر بنا نبود با برجام همهی تحریمها از بین برود؟ مگر طرفدارانِ مذاکره نمیگفتند دیوارِ بیاعتمادی فرو ریخت و در روز اجراء همهی تحریمها برداشته میشود؟ آیا یک تحریم برداشته شد؟ بلکه چندین تحریم اضافه شد! هم در زمانِ دولتِ قبلیِ امریکا که به امضاء آن وزیر امور خارجه دل بستند و گفتند او امضاء کرده است و هیچ تضمینِ دیگری هم نبود، و حضرت آقا این همه اصرار کردند که به اینها اینقدر اعتماد نکنید و شرایطی را… اما منتظر شدند تا برجام با آن فرجام انجام بشود، بعد هم مدام سه ماه به سه ماه در انتظار بمانیم که رئیس جمهور امریکا چه تصمیمی بگیرد، حال هم در انتظارِ فرانسه نشستهاند! مگر مؤمن از یک سوراخ چند مرتبه گزیده میشود؟
این ملّتِ بزرگ، این جوانهایی که مسئلهی موشک را به این خوبی در جهان مایهی عزّتِ این کشور قرار دادند و به جبههی مقاومت پیروزی تزریق کردند، اینهایی که در نانو و در قسمتهای مختلفِ علمی با همهی این تحریمها شاهکار کردند، آیا در جنگ اقتصادی اگر به اینها میدان داده بشود، جوانهای انقلابی و کاریِ ما به کار گرفته بشوند و از انزوا بیرون نیایند، اینهایی که جنگ هشت ساله را به آن خوبی و بدونِ موشک به پیروزی رساندند، آیا در جنگِ اقتصادی ما را به جایی نمیرسانند؟
لذا ما امروز در این شرایط، در این ایّامی که متعلّق به حضرت حجّت ارواحنا فداه است و امیدِ آن را داریم که این انقلابِ ما به انقلابِ حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشّریف متّصل بشود، انتظار را حضور در جبههی اقتصاد و در جبههی فرهنگ و اجرای دستوراتِ خدای متعال و کسبِ مهارتهای لازم برای رویارویی با ابرقدرتها با ظهورِ حضرت…
ما باید در اقتصاد خودکفاء بشویم، باید در فرهنگ آسیبها را ریشهکَن کنیم، باید در مسائلِ نظامی حرفِ اول را بزنیم، و از همهی اینها مهمتر فتحالفتوحی که امام به آن افتخار کردند، باید جوانهای خود را در همهی عرصهها جوانهای کاریِ مجاهدِ جهادگرِ ایثارگرِ از جان گذشته مانندِ مدافعانِ حرم که در آن جبهه افتخار آفریدند، در این جبهه هم انتظار میرود مسئولینِ اقتصادی بیش از این مردم را منتظر نگذارند که این انتظار ثبات را از بین میبرد، بازرگانان و هر کسی که قصدِ انجامِ کاری را دارند میگویند وضع مشخص نیست و معلوم نیست فرانسه چه زمانی با اینها کنار میآید، و به انتظارِ مذاکرهی مجدد که به قولِ آن آقا هیچ دیوانهای این کار را نمیکند… چرا پس مجدداً گاهی حرفِ آن را میزنند؟
لذا مردمِ ایران با همهی وجودِ خود در روز سیزده آبان حضور پیدا کردند، مردم در بیش از هزار شهر به صحنه آمدند و برای همیشه درِ مسئلهی مذاکرهی با امریکا را بستند.
و مایهی تأسفِ فوقِ تأسف هنوز هم عدّهای مسئلهی FATFرا… گاهی هم دروغ میگویند، گفتند سرانِ قوا توافق کردهاند، به بیت مرتبط کردند، بعد هم تکذیب شد، آیا مسئلهی برجام عبرت نیست؟ میخواهند تحریمها را بیشتر کنند و مضیقهها را بیشتر به سمتِ مردم بیاورند، نتیجه چه خواهد شد؟
سخنِ من این است که بس کنید، به ملّت تکیه کنید، به وعدههای الهی دل ببندید و کمر ببندید جهادگرانه از مردم کمک بخواهید و جوانهای عزیزمان را به کار بگیرید، نیازی به این طور ذلّتها نخواهد بود.
«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ * بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ * قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ * مَلِکِ النَّاس ِ* إلَهِ النَّاسِ * مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ * الَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ * مِنَ الْجِنَّهِ وَ النَّاسِ»[۱۵].
[۱] سوره مبارکه طه، آیات ۲۵ تا ۲۸
[۲] سوره مبارکه حمد، آیات ۵ و ۶
[۳] سوره مبارکه بقره، آیه (وَاسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاهِ ۚ وَإِنَّهَا لَکَبِیرَهٌ إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِینَ)
[۴] سوره مبارکه حمد، آیه ۶
[۵] سوره مبارکه نحل، آیه ۷۸ (وَاللَّهُ أَخْرَجَکُم مِّن بُطُونِ أُمَّهَاتِکُمْ لَا تَعْلَمُونَ شَیْئًا وَجَعَلَ لَکُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَهَ ۙ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ)
[۶] سوره مبارکه ملک، آیه ۲۳ (قُلْ هُوَ الَّذِی أَنْشَأَکُمْ وَجَعَلَ لَکُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَهَ ۖ قَلِیلًا مَا تَشْکُرُونَ)
[۷] سوره مبارکه یونس، آیه ۹ (إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ یَهْدِیهِمْ رَبُّهُمْ بِإِیمَانِهِمْ ۖ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهَارُ فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ)
[۸] سوره مبارکه مریم، آیه ۵۲ (وَنَادَیْنَاهُ مِن جَانِبِ الطُّورِ الْأَیْمَنِ وَقَرَّبْنَاهُ نَجِیًّا)
[۹] الکافی (ط – الإسلامیه)، جلد ۳، صفحه ۴۲۲
[۱۰] سوره مبارکه شعراء، آیات ۸۸ و ۸۹
[۱۱] کفایه الأثر فی النص على الأئمه الإثنی عشر، صفحه ۲۶۵
[۱۲] سوره مبارکه ذاریات، آیه ۵۶
[۱۳] سوره مبارکه توبه، آیه ۳۳ (هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ)
[۱۴] سوره مبارکه یوسف، آیه ۹۴ (وَ لَمَّا فَصَلَتِ الْعِیرُ قالَ أَبُوهُمْ إِنِّی لَأَجِدُ رِیحَ یُوسُفَ لَوْ لا أَنْ تُفَنِّدُونِ)
[۱۵] سوره مبارکه ناس
پاسخ دهید