مرحوم آیت الله بهجت ما که سلام خدا بر ایشان باد. چه بهجتی داشتیم، کوهی بود که جلوی طوفان‌ها را گرفته بود، جلوی فتنه‌ها را گرفته بود. خدا به برکت صالحان به این همه گناهکار رحم می‌کند. این کسانی که می‌روند گویا یک کوهی برداشته شده است، این کوه‌ها جلوی زلزله را می‌گیرند. یکی از آثار و برکات کوه‌ها این است که جلوی زلزله را می‌گیرند، اگر این‌ها نباشد زمین می‌لرزد. این کوه‌های تقوا هم جلوی بلاهای الهی را می‌گیرند. آقای بهجت یکی از آن‌ها بود.
نقل کردند استاد آقای بهجت (رضوان الله تعالی علیه) مرحوم شیخ مرتضی طالقانی (أعلی الله مقامه الشریف) که گاهی ذکر و خیر ایشان را در جمع مستمعین عزیز صاحب دل خود عرض کردیم. شیخ مرتضی طالقانی از اعجوبه‌های زمان خودش از نظر معنویّت، کرامات بوده است. گفت: در یک ضیافتی ایشان هم حضور داشتند، مرحوم آقای خویی هم آن‌جا بود گفت ایشان دست به غذا نبرد، گفت: نمک بیاورید، چون مستحب است از نظر شرعی با نمک شروع کنیم، با نمک هم ختم کنیم.
حضرت زهرا (سلام الله علیها) برای خوردن نُه ادب ذکر می‌کند، نُه سنّت ذکر می‌کند که با «بسم الله الرّحمن الرّحیم» آدم شروع کند و … یکی از مستحبات این است که با نمک شروع کنیم. گفت: مرحوم آقای شیخ مرتضی طالقانی آن آیت حق، آن فقیه، آن عارف، آن زاهد، آن مرد خدا دست نبرد تا این‌که نمک بیاورند. مرحوم آقای خویی انتقاد کرد، گفت: اگر این‌قدر مقیّد هستید عمل کنید نمک پیش خود ببرید. گفت: ایشان فوراً دست برد و از داخل عمامه‌ی خود نمک بیرون آورد، گفت: داشتم می‌خواستم به شما بگویم که به مستحبات عمل کنید و الّا نمک نزد خود داشتم.
اشخاصی هستند که حواس آن‌ها خیلی جمع است، کاری که خدا دوست نداشته باشد انجام نمی‌دهند. این می‌شود «إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُمْ»[۱]، «هَلْ جَزاءُ الْإِحْسانِ إِلاَّ الْإِحْسانُُ»[۲]. شما که احترام خدا را نگه می‌دارید و خدا را هرگز از یاد نمی‌برید، خدا هم شما را باارزش می‌کند، شما را در دل‌ها جا می‌دهد، به شما سعادت دنیا و آخرت نصیب می‌کند.
[۱]-سوره‌ی حجرات، آیه ۱۳٫
[۲]– سوره‌ی الرّحمن، آیه ۶۰٫
پاسخ دهید