فتّال نیشابوری گفته است:

فاطمه (ع)، هشت سال با رسول خدا (ص)، در مکّه زیست، سپس با ایشان به مدینه منوره مهاجرت نمود و حضرت رسول (ص) پس از هجرت به شهر مدینه، او را به عقد حضرت علی (ع) در آورد… و هنگامی که پیامبر اکرم (ص) رحلت فرمودند، فاطمه (ع) هیجده ساله بود و پس از پدر بزرگوارش هفتاد و دو روز، زندگی کرد.

قال الفتّال:

أَنَّها أَقَامَت مَعَ رَسُولِ اللَّهِ (ص) بِمَکَّهَ ثَمَانَ سِنِینَ ثُمَّ هَاجَرَتْ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ (ص) إِلَى الْمَدِینَهِ فَزَوَّجَهَا مِنْ عَلِیٍّ بن أبی‌طالب (ع) بَعْدَ مَقْدَمِهِمُ الْمَدِینَهَ… وَ قُبِضَ النَّبِیُّ (ص) وَ لِفَاطِمَهَ (ع) یَوْمَئِذٍ ثَمَانِیَ عَشْرَهَ سَنَهً وَ عَاشَتْ بَعْدَ أَبِیهَا اثْنَتَیْنِ وَ سَبْعِینَ.^[۱]

[۱] ـ روضه الواعظین ۱۴۳، عنه البحار ۴۳: ۷٫