اربلی گفته است:
مرحوم کمال الدّین گفته است: ولادت آن حضرت در سال چهارم هجری بود و کوچیدنش به سرای آخرت در سال ۶۱ هجری. پس عمر شریفش ۵۶ سال و چند ماه می‌شود. شش سال و چند ماه از این مدّت را با جدّش رسول خدا (ص) و ۳۰ سالِ پس از وفات پیامبر را همراه پدرش امیر المؤمنین علی بن ابی‌طالب بود. پس از وفات پدرش ۱۰ سال هم با برادرش امام حسین (ع) زیست و بعد از درگذشت برادرش امام حسن (ع) تا هنگام شهادتش ۱۰ سال زندگی کرد.
ابن خشاب گفته است:
حرب با اسناد خود از امام صادق (ع) چنین روایت کرده که فرمود: حسین بن علی که مادرش فاطمه دختر پیامبر خدا (ص) بود، در ۵۷ سالگی در سال ۶۰ هجری در روز عاشورا شهید شد. زیستنش همراه جدّش پیامبر خدا ۷ سال بود، مگر آن فاصله‌ای که میان او و امام حسن بود، یعنی ۷ ماه و ۱۰ روز. با پدرش هم ۳۰ سال زیست. با برادرش امام حسن هم ۱۰ سال. ۱۰ سال هم پس از درگذشت برادرش زیست. پس مجموع عمر او ۵۷ سال می‌شود، مگر آن فاصله‌ی حمل که میان او و برادرش امام حسن بود.
حافظ عبد العزیز گفته است:
آن حضرت روز عاشورای سال ۶۱ هجری در تف کشته شد، در حالی که ۵۵ سال و ۶ ماه داشت.
سپس اربلی گفته است:
در تاریخ اتّفاق نظر دارند ولی در حساب دچار اختلاف‌اند. هر کس که به دقّت بنگرد، قول حق برایش آشکار می‌شود.
قال الاربلیّ:
قَالَ کَمَالُ الدِّینِ (ره): قَدْ تَقَدَّمَ الْقَوْلُ فِی وِلَادَتِهِ (ع) أَنَّهَا کَانَتْ فِی سَنَهِ أَرْبَعٍ مِنَ الْهِجْرَهِ، وَ کَانَ انْتِقَالُهُ إِلَى الدَّارِ الْآخِرَهِ عَلَى مَا سَیَأْتِی تَفْصِیلُهُ وَ بَیَانُهُ فِی سَنَهِ إِحْدَى وَ سِتِّینَ مِنَ الْهِجْرَهِ، فَتَکُونُ مُدَّهُ عُمُرِهِ سِتّاً وَ خَمْسِینَ سَنَهً وَ أَشْهُراً کَانَ مِنْهَا مَعَ جَدِّهِ رَسُولِ اللَّهِ (ص) سِتَّ سِنِینَ وَ شُهُوراً، وَ کَانَ مَعَ أَبِیهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ (ع) ثَلَاثِینَ سَنَهً بَعْدَ وَفَاهِ النَّبِیِّ (ص)، وَ کَانَ مَعَ أَخِیهِ الْحَسَنِ بَعْدَ وَفَاهِ أَبِیهِ (ع) عَشَرَ سِنِینَ وَ بَقِیَ بَعْدَ وَفَاهِ أَخِیهِ الْحَسَنِ (ع) إِلَى وَقْتِ مَقْتَلِهِ عَشْرَ سِنِینَ.
قَالَ ابْنُ الْخَشَّابِ: حَدَّثَنَا حَرْبٌ بِإِسْنَادِهِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقِ (ع) قَالَ: مَضَى أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ، أُمُّهُ فَاطِمَهُ بِنْتُ رَسُولِ اللَّهِ (ص) وَ هُوَ ابْنُ سَبْعٍ وَ خَمْسِینَ سَنَهً فِی عَامِ السِّتِّینَ مِنَ الْهِجْرَهِ فِی یَوْمِ عَاشُورَاءَ، کَانَ مَقَامُهُ مَعَ جَدِّهِ رَسُولِ اللَّهِ (ص) سَبْعَ سِنِینَ إِلَّا مَا کَانَ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ أَبِی مُحَمَّدٍ وَ هُوَ سَبْعَهُ أَشْهُرٍ وَ عَشَرَهُ أَیَّامٍ وَ أَقَامَ مَعَ أَبِیهِ (ع) ثَلَاثِینَ سَنَهً، وَ أَقَامَ مَعَ أَبِی مُحَمَّدٍ عَشَرَ سِنِینَ، وَ أَقَامَ بَعْدَ مُضِیِّ أَخِیهِ الْحَسَنِ (ع) عْشَرَ سِنِینَ، فَکَانَ عُمُرُهُ سَبْعاً وَ خَمْسِینَ سَنَهً إِلَّا مَا کَانَ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ أَخِیهِ مِنَ الْحَمْلِ… .
وَ قَالَ الْحَافِظُ عَبْدُ الْعَزِیزِ: وَ قُتِلَ بِالطَّفِّ یَوْمَ عَاشُورَاءَ سَنَهَ إِحْدَى وَ سِتِّینَ وَ هُوَ ابْنُ خَمْسٍ وَ خَمْسِینَ سَنَهً وَ سِتَّهِ أَشْهُرٍ.
ثمّ قال الأربلی: اتّفقوا فی التّاریخ و اختلفوا فی الحساب و الحقّ منهما یظهر لمن اعتبره.[۱]
[۱]– کشف الغمه ۲: ۴۰، الفصول المهمه: ۱۸۷ الی قوله: عشر سنین.
پاسخ دهید