در این نوشتار مساله خرافه و نقش پیامبر اعظم (ص) در خرافه زادایی مورد بحث قرار گرفته است.
با توجه به گستردگی دامنه خرافات، به طور کلی می توان خرافات عصر جاهلی را در سه فصل اعتقادی، احکام، شرایع دینی و عادات و آداب اجتماعی دسته بندی کرد. از آنجا که طرح تمامی اقسام خرافه در این نوشتار نمی گنجد، تنها نمونه هایی از خرافات مربوط به عادات اجتماعی به بحث گذارده شده است. فال نیک و بد، آویختن اشیای جادویی برای دفع چشم زخم، خوش یمنی و بدیمنی روزها، عطسه زدن و آتش افروزی برای بارش باران، از مهم ترین جلوه های آداب و رسوم خرافی است که تعداد قابل توجهی از افراد جامعه جاهلی بدان پاینده بود، بعضا امروزه نیز بدان اعتقاد دارند. شیوه برخورد آن حضرت با این قبیل خرافات و رهنمودهایی که در این باره ارایه فرموده است، در جهت اصلاح افکار و اندیشه ها بسیار موثر است.