در منابع اهل تسنن از عایشه نقل شده است که پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم فرمود هنگامی که به معراج رفتم داخل بهشت در برابر درختی از درختان بهشتی رسیدم که بهتر از آن را هرگز ندیده بودم و میوه‌ای بهتر از آن نبود، میوه‌ای را از آن درخت چیدم و خوردم و آن میوه به صورت نطفه‌ای در صلب من قرار گرفت و فاطمه علیها‌السلام از آن پدید آمد. در منابع دیگری مانند تاریخ بغداد خطیب بغدادی، به سند خود از عایشه روایت می کند که به پیغمبر عرض کرده است که چرا هر وقت فاطمه علیها‌السلام نزد شما می‌آید او را چنان می‌بوسی و زبان در دهانش می‌گذاری که گویا عسل میخوری. پیغمبر فرمود ای عایشه هنگامی که مرا به معراج بردند، جبرائیل مرا وارد بهشت کرد و سیبی به من داد و من از آن خوردم و همان سیب به صورت نطفه‌ای در صلب من قرار گرفت و چون به زمین آمدم و به خدیجه نزدیک شدم فاطمه از همان نطفه پدید آمد. به همین لحاظ است که او حوراء انسیه است و هرگاه اشتیاق به بهشت پیدا میکنم فاطمه را می بوسم.

اما در منابع شیعه این مطلب به این صورت آمده است که پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم فرموده است هنگامی که به معراج رفتم، جبرائیل دست مرا گرفت و داخل بهشت کرد، رطبی از آن به من داد که آن را تناول نمودم و همان رطب تبدیل به نطفه‌ای در صلب من شد و چون نزد خدیجه آمدم، او فاطمه علیهاالسلام را باردار شد. از این جهت فاطمه حوراء انسیه است و هرگاه اشتیاق به بوی بهشت پیدا می‌کنم فاطمه را میبویم. این نقل از شیخ صدوق در کتاب های امالی و عیون اخبار الرضا آمده است.

اما در حدیثی از امام صادق علیه‌السلام که در کتاب  تفسیر علی بن ابراهیم قمی است، دارد که پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلم فاطمه علیهاالسلام را بسیار میبوسید. عایشه از این کار ناراحت شد و بر پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلم اشکال وارد کرد. پیغمبر فرمود ای عایشه! زمانی که من به معراج رفتم جبرائیل مرا در بهشت نزد درختی طوبی برد و از میوه آن به من داد و من آن میوه را تناول نمودم و به صورت نطفه‌ای در پشتم قرار گرفت و چون به زمین بازگشتم و نزد خدیجه رفتم او فاطمه را باردار شد. من هر زمان فاطمه را میبوسم بوی درخت طوبی را از او استشمام می‌کنم .