«وَ لا تَنابَزُوا بِالْأَلْقابِ» چون مؤمن محترم است همیشه او را باید با بهترین اسم یاد کرد. در حضور اشخاص، در عرب روایت هم دارد که او را با کنیه صدا کنید، ولی اگر در غیبت او اسم او را گفتید اشکالی ندارد. در حضور یک حریم احترامی دارد، آن‌جایی که با اسم فامیل صدا زدن احترام است باید آن‌جا با فامیل صدا زد مثلاً آقای صادقی، آقای محمّدی، آقای رحیمی، آقای الهی، امّا اگر در غیب او بخواهید بگویید می‌توانید مثلاً بگویید محمّد آقا این‌طور گفتند. این دیگر یک فرهنگ گفتگو بین مسلمان‌ها است و باید احترام کرد و باید با احترام اشخاص را یاد کرد. حالا اگر با اسم یا با کنیه نمی‌گوییم، آیا حق داریم یک عنوانی برای او درست کنیم که سخیف است! حالا یک روزی یک کار زشتی کرده است، آیا باید آن را به عنوان یک آرم برای او نگه داریم؟! این هم همان عیب جویی است. شما دارید یک کسی را در جامعه‌ی خود بی‌خاصیّت می‌کنید.