قاضی نعمان از امام صادق (ع) از پدرانش (ع) روایت کرده است:

پیامبر اکرم (ص) در گوش فاطمه (ع) زمزمه کرد که از خاندان او، فاطمه (ع) نخستین کسی است که به حضرت، ملحق می‌شود. زمانی که پیامبر اکرم (ص) از دنیا رفت و فاطمه (ع) به خاطر آن رنج‌ها که از مردم به او رسید در بستر بیماری افتاد، تنش نحیف و لاغر گشت به گونه‌ای که از آن، شبحی بیش نماند و پس از رسول خدا (ص) هفتاد روز، این‌گونه زیست، موقعی که رحلتش، فرا رسید به اسماء بنت عمیس گفت: چگونه آشکارا بر دوش مردان، برداشته شوم در حالی که جز اسکلتی از تنم باقی نمانده است؟! و در آن زمان مردان چگونه به من نظر خواهند کرد؟ اسماء گفت: ای دختر پیامبر! هر گاه حادثه‌ای از جانب خدا رسید برایت چیزی خواهم ساخت که آن را در حبشه، دیده‌ام. حضرت فرمود: آن چیست؟ گفت: تابوتی است که مرده را در آن، قرار می‌دهند و جنازه را کاملاً می‌پوشاند بگونه‌ای که چیزی از آن، دیده نمی‌شود. حضرت فرمود: حتماً این کار را بکن! و زمانی که فاطمه (ع) از دنیا رفت، اسماء‌آن را برایش آماده کرد و آن، نخستین تابوتی بود که در اسلام برداشته شد.

 

قال القاضی نعمان المصریّ:

رُوِّینَا عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ آبَائِهِ (ع) أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (ص) أَسَرَّ إِلَى فَاطِمَهَ (ع) أَنَّهَا أَوَّلُ مَنْ یَلْحَقُ بِهِ مِنْ أَهْلِ بَیْتِهِ، فَلَمَّا قُبِضَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) وَ نَالَهَا مِنَ الْقَوْمِ مَا نَالَهَا لَزِمَتِ الْفِرَاشَ، وَ نَحَلَ جِسْمُهَا[۱] حَتَّى کَانَ کَالْخَیَالِ وَ عَاشَتْ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ (ص) فِی حَالِهَا تِلْکَ سَبْعِینَ یَوْماً، فَلَمَّا احْتُضِرَتْ قَالَتْ لِأَسْمَاءَ بِنْتِ عُمَیْسٍ: کَیْفَ أُحْمَلُ عَلَى أَعْنَاقِ الرِّجَالِ مَکْشُوفَهً، وَ قَدْ صِرْتُ عَظْماً لَیْسَ عَلَیْهِ إِلَّا جِلْدَهظ وَ کَیْفَ یَنْظُرُ الرِّجَالُ إِلَى جُثَّتِی عَلَى السَّرِیرِ إِذَا حُمِلْتُ؟ قَالَتْ لَهَا أَسْمَاءُ: یَا بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ إِنْ قَضَى اللَّه‏ عَلَیْکِ بِأَمْرٍ فَسَوْفَ أَصْنَعُ لَکِ شَیْئاً رَأَیْتُهُ فِی بَلَدِ الْحَبَشَهِ، قَالَتْ: وَ مَا هُوَ؟ قَالَتْ: النَّعْشُ یَجْعَلُونَهُ مِنْ فَوْقِ السَّرِیرِ عَلَى الْمَیِّتِ یَسْتُرُهُ فَلَا یُرَى مِنْهُ شَیْ‏ءٌ قَالَتْ لَهَا: افْعَلِی، فَلَمَّا قُبِضَتْ (ع) صَنَعَتْهُ لَهَا أَسْمَاءُ، فَکَانَ أَوَّلَ نَعْشٍ حُمِلَ فِی الْإِسْلَامِ.[۲]

 


[۱]ـ و فی نسخه: و ذاب لحمها حتّی صارت کالخیال.

[۲]ـ دعائم الإسلام ۱: ۲۳۲٫ تأتی توضیحات فی باب التجهیز.