از زمره روایات ظهور، به پا خاستن مردی از قم و یاران وی است. از امام کاظم (ع) روایت شده است که فرمود: مردی از قم، مردم را به سوی خدا دعوت می کند، افرادی گرد او جمع می شنود که قلب های شان همچون پاره های آهن ستبر است که بادهای تند حوادث، آنان را نمی لغزاند؛ از جنگ خسته نشده و نمی ترسند، اعتماد آنان بر خداست و سرانجام کار از آن پرهیزکاران است. نکته قابل توجه این است که، امام (ع) در روایت، تعبیر به «مردی از قم» نموده و نفرموده است از اهل قم، نمی توان این جمله را بر امام خمینی تطبیق داد. چه ایشان اهل خمین و ساکن قم می باشند و او «مردم را به سوی خدا دعوت می کند» نه فقط اهل قم یا اهل مشرق زمین را. روایت، زمان وجود این مرد را که به آن بشارت داده شده مشخص نکرده است، اما در تاریخ قم و ایران چنین شخصیت و یارانی دارای این صفات برجسته قبل از امام خمینی و طرفدارانش بی سابقه بوده است…
البته احتمال این که این روایت ناقص باشد وجود دارد و یا این که امام آن را به مناسبتی فرموده اند. همین روایت را صاحب بحارالانوار، از کتاب تاریخ قم نوشته «حسن بن محمد بن الحسن قمی» که هزار سال پیش آن را تألیف نموده است، نقل کرده که متأسفانه نسخه آن کتاب یافت نمی شود. گاه گفته می شود: درست است که در تاریخ قم و ایران ظاهر شدن چنین مرد وعده داده شده ای را با یارانی دارای این صفات برجسته، کسی سراغ نداشته است… اما دلیلی هم نداریم که این روایت، منطبق بر امام خمینی و طرفداران وی باش. شاید منظور مرد دیگری باشد که در عصر و زمان ما ظاهر خواهند شد و یا این که بعد از مدتی طولانی و یا کوتاه خواهند آمد..
پاسخ: آری، درست است که روایت، آن گونه که بیان کردیم زمان این پیشامد روشن نشده است، اما مجموعه صفاتی که در روایت آمده، به علاوه آنچه که در روایات متعدد دیگر، پیرامون قم و ایران وارد شده است، موجب اطمینان این معنا است که مراد از صفات یاد شده، امام خمینی و یاران وی اند… بنابراین اگر پیامبر (ص) و امامان (ع) به حادثه و پیشامدی خبر دادند که منطبق بر وضع موجود باشد، معقول نیست که از آن چشم پوشی نموده و آن را بر قضیه و حادثه ای مشابه آن و یا واضح تر، که وعده پیامبر (ص) و اهل بیت او بر آن منطبق شود، حمل نماییم. از روایاتی که درباره قم و برتری و آینده آن از اهل بیت (ع) نقل شده است، به خوبی روشن است که این شهر نزد آن بزرگواران از ارزش و اهمین ویژه ای برخوردار است، بلکه می توان گفت مؤسس و بنیانگذار این شهر و طرح و ایجاد آن در قلب ایران در سال ۷۳ ق. به دست با کفایت امام باقر (ع) بوده است که بعد از آن نسبت به این شهر عنایت خاصی داشته اند.