همیشه می‌گفت: برای خدمت به خدا و بندگانش، باید بدنی قوی داشته باشیم. مرتب دعا می‌کرد: خدایا بدنم را برای خدمت کردن به خودت قوی کن!

حسابی سر زبان‌ها افتاده بود و انگشت‌نما شده بود، اما بعد از مدتی دیگر جلوی بچه‌ها ورزش‌های سنگین را انجام نداد. می‌گفت: این کارها عامل غرور و غفلت انسان است.

مردم در پی این هستند که چه کسی از بقیه قوی تر است؟ و من با انجام ورزش‌های سنگین در برابر چشم دیگران، باعث ضایع شدن رفقایم می‌شوم.

منبع: کتاب «سلام بر ابراهیم؛ شهید ابراهیم هادی»- انتشارات پیام آزادی، ص ۲۱

به نقل از: دوستان ورزشکار شهید