به عنوان مقدمه باید گفت که رابطه مستقیمی میان ظاهر انسان و باطن او و همچنین اثرگذاری ظاهر روی باطن و اثرگذاری باطن روی ظاهر، وجود دارد و این‌گونه نیست که ظاهر افراد از باطن آنها بیگانه باشد و باطن آنها از ظاهرشان.

در روایتی حضرت علی(علیه السلام) می فرماید:

«لِکُلِّ ظَاهِرٍ بَاطِنٌ عَلَی مِثَالِهِ فَمَنْ طَابَ ظَاهِرُهُ طَابَ بَاطِنُهُ وَ مَا خَبُثَ ظَاهِرُهُ خَبُثَ بَاطِنُه»؛ «برای هر ظاهری باطنی همانند ظاهر هست. پس هر که ظاهرش پاک باشد باطنش نیز پاک است و هر چه ظاهرش پلید است، باطنش نیز پلید است»[۱]

در این روایت به رابطه مستقیم ظاهر و باطن اشاره شده است. و در روایت دیگر امام علی(علیه السلام) می فرماید:

«مَنْ حَسُنَتْ سَرِیرَتُهُ حَسُنَتْ عَلَانِیَتُه»؛[۲] «هر کس درونش نیکو باشد، ظاهرش نیز نیکو می گردد»[۳]

این همان ضرب‌المثل: «از کوزه همان برون تراود که در اوست.»

بنابراین نوع آرایشی که زنان بر چهره دارند، با احوال درونی و تمایلات روانی آنان ارتباط مستقیم دارد و نه تنها آرایش چهره، بلکه نوع پوشش و شکل و اندازه لباسی که برای خود انتخاب می کنند، از متانت یا عدم تعادل درونی او خبر می دهد.[۴]

با توجه به مقدمه گفته شده اینک به چند نشانه قلب پاک اشاره می‌شود:

۱ – قلب پاک در پرتو اطاعت از خدا

قلب پاک و به تعبیر قرآن کریم «قلب سلیم»[۵] رفتار و کردار و گفتار انسان را نورانی ساخته و خروجی آن عمل صالح، انجام واجبات و ترک محرمات است.

نمی شود کسی مدعی قلبی پاک باشد، اما رفتارش مبتنی بر گناه، معصیت، وسوسه های شیطانی و هوس های آلوده باشد.

انسان ها باید در قاموس اندیشه خود این نکته اساسی را بنگاردند که درون پاک، بیرونی پاک می پروراند همان‌گونه که خداوند متعال می فرماید:

«وَ الْبَلَدُ الطَّیِّبُ یَخْرُجُ نَباتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَ الَّذی خَبُثَ لا یَخْرُجُ إِلاَّ نَکِد»؛[۶] «سرزمین پاکیزه و شیرین)، گیاهش به فرمان پروردگار می روید؛ امّا سرزمین های بد طینت(و شوره زار)، جز گیاه ناچیز و بی ارزش، از آن نمی روید»

بنابراین می توان گفت رابطه بین قلب پاک و حجاب از نوع رابطه ریشه و میوه است.

آنان که به بهانه صاف وپاک بودن دل، ضروریات اسلامی را ترک می کنند در واقع می خواهند از انجام تکلیف فرار نموده خود را بازی داده وتو جیه برای خودشان داشته باشد چراکه حجاب، دستوری قرآنی و واجبی شرعی است و بر تمام زنان مسلمان واجب گردیده است.[۷]

۲ – «ایمان و عمل صالح» معیار قلب پاک

خداوند متعال دو معیار ایمان و عمل صالح را برای ارزیابی اعمال قرار داده و فرموده:

«إِنَّ الْإِنْسانَ لَفی  خُسْر. إِلاَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ…»؛[۸] «که انسان ها همه در زیانند؛ مگر کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده اند»

با توجه به این آیات و دیگر آیات قرآن کریم، اگر قرار بود قلب پاک به عنوان تنها مبنای ارزیابی اعمال کافی باشد، دیگر تأکید بر عمل صالح در قرآن و دستورات دینی معنا نداشت. وانگهی، اگر ملاک ایمان و تقوی صرفا داشتن قلب پاک بود؛ پس این همه امر و نهی، واجب و مستحب و آداب و احکام، که در قرآن کریم آمده، برای چه بود!

دستورهایی که در قرآن کریم و روایات اهل بیت(علیهم السلام) در رابطه با انجام واجبات از قبیل: نماز، روزه، حج، جهاد، امر به معروف، نهی از منکر و… و پرهیز ار محرماتی همچون: غیبت، تهمت، دروغ، دزدی، نگاه نامشروع، زنا و… آمده، چه فلسفه ای می تواند داشته باشد؟!

اگر مهم فقط قلب پاک است، دستور خداوند به زنان پیغمبر(ص) و زنان مؤمنه مبنی بر رعایت حجاب و عفت چگونه توجیه می شود؟

۳ – قلب پاک مردها!!

فراموش نکنیم که پوشش زن به هر شکل که باشد دارای پیام است. چرا که پوشش هر کسی زبان ارتباط وی با دیگران است بنابراین چگونه می توان با ظاهری فریبنده از مردها بخواهید که به ظاهر شما توجه نکنند.

بنابراین اگر فرض کنیم زنان بی حجاب، پاک‌دامن باشند و به اصطلاح، قلب و دلشان پاک باشد، آیا مردان نیز خواهند توانست هنگام دیدن آنها با آن وضع، قلب و دل خویش را پاک نگه دارند؟ آیا تحریک نخواهند شد، هوس‌بازی نمی کنند و مزاحم آنان نخواهند شد؟ نه تنها تجربه که تحقیقات علمی و روان‌شناسی نیز خلاف این مطلب را ثابت کرده است.[۹]

۴ – حجاب نشانه قلب پاک!

برخلاف تصور برخی که گمان می‌کنند با بدحجابی می‌توان قلب پاک داشت، خداوند متعال حجاب را به عنوان عامل و نشانه قلب پاک معرفی نموده است:

«وَ إِذا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتاعاً فَسْئَلُوهُنَّ مِنْ وَراءِ حِجابٍ ذلِکُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِکُمْ وَ قُلُوبِهِنَّ»؛[۱۰] «و هنگامی که چیزی از وسایل زندگی را(بعنوان عاریت) از آنان [همسران پیامبر] می خواهید از پشت پرده بخواهید؛ این کار برای پاکی دل‌های شما و آنها بهتر است!»

پی نوشت ها

[۱] – تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، ص ۴۷۹٫

[۲] – همان، ص ۲۵۴٫

[۳] – تربیت فرزند وغیرت انسانی و الهی اصلاح ظاهر، اولین محور تربیت، آیت الله شیخ مجتبی تهرانی، شماره ۱۹۷۸۱، ۱۳ آبان ۱۳۸۹، صفحه معارف.

[۴] – هدایت‌خواه، ستار، زیور عفاف، مشهد، معاونت پژوهشی اداره کل آموزش و پرورش خراسان، ۱۳۷۵ش، دوم، ص ۱۶٫

[۵] – شعراء (۲۶)، آیه ۸۹٫

[۶] – اعراف (۷)، آیه ۵۸٫

[۷] – بخش فرهنگی دفتر آیت الله فاضل لنکرانی، پرسمان حجاب‌شناسی، قم، انتشارات امیرالعلم، بی تا، اول، ص ۱۵؛ صفی یاری، مسعود، راز حجاب، قم، نور السجاد، ۱۳۸۹ ش، دوم، ص ۹۸٫

[۸] – عصر (۱۰۳)، آیات ۲و ۳٫

[۹] – دهقانی، اکرم السادات، چادر و مقنعه از دیدگاه قرآن و حدیث، مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما، ۱۳۸۴ش، اول، ص ۱۲۱٫

[۱۰] – احزاب (۳۳)، آیه ۵۳٫