شاهد کرّوبیان

ساقی سیمین عذار! آبِ چو آذر^[۱]

آر ز مینای مهرِ دختِ پیمبر

عصمت کبری، جلیّه عفّت یزدان

حضرت زهرا، علیّه^[۲] همسر حیدر

چشم و چراغ جهان، جهان شرافت

روح و روان نبی، حبیبه‌ی داور

گوهر دریای جاهِ احمد مرسل

شمس سپهر جلالِ خالق اکبر

شاهد کرّوبیان، فرشته‌ی رحمت

بانوی حورای خُلد، زهره‌ی ازهر^[۳]

فخر جهان، افتخار آدم و حوّا

مام شبیر و شبر، شفیعه‌ی محشر

چون شب مولود اوست مطلع دیگر

آورم از شرق طبع، چون خور^[۴] خاور:

::تجدید مطلع::

ای به صفاتت صفات یزدان، مُضمر^[۵]!

وی به جلالت، جلال احمد اندر!

گر نبُدی بغض تو، نبودی دوزخ

ور نبُدی مهر تو، نبودی کوثر

نیران از نار قهر توست مجهّز^[۶]

رضوان از آب مهر توست مصوّر

حزم^[۷] تو نتوان به کوه کرد مقابل

عزم تو نتوان به باد کرد برابر

کم‌تر خدمت‌گزار کاخ تو مریم

کهترْ جاروکش سرای تو هاجر

گر تو نبودی، نداشت عصمت، تالی

ور تو نبودی، نداشت حیدر، همسر

وصف مقام تو، ای ملیکه‌ی عالم!

بس که بُدی بی حساب و بی‌حد و بی‌مر،

کس نتواند کند ز عالی و دانی

کس نتوان بشمرد ز اکبر و اصغر

«عشقی» و مدح تو نیست جز هوس خام

پخته شود این هوس به عشق، نه آذر

تا که ز مولود توست عالم، خرّم

تا که ز نور تو روزگار، منوّر،

دوستت از نعمت نعیم، فرحناک!

دشمنت از نیروی جحیم، مکدّر!

^[۱]. نغمه‌های کاشان، ج ۱، ص ۹۱ ـ ۹۳؛ ۱۸ بیت. نسخه‌ی خطّی این شاعر نزد کتاب‌خانه‌ی ملّی موجود است. ظاهراً غیر از آن دیوان نیز اشعاری دارد؛ به امید روزی که منتشر شود.

^[۲]. مؤنّث علی، بلند مرتبه، ارجمند.

^[۳]. روشن، درخشان، درخشان‌تر.

^[۴]. خورشید.

^[۵]. پوشیده، نهان داشته.

^[۶]. تجهیز شده، آماده شده، مهیّا.

^[۷]. هوشیاری، آگاهی، دوراندیشی در امری، استوار کردن، محکم کردن کاری.