توجّه دادن فرزندان به یاد خدا در خانه
دومین چیزی که پیغمبر به جابر بن عبدالله انصاری فرمود برای اینکه انسان بتواند خانواده را حفظ بکند، فرمود: «وَ ذَکِّروهُم بِالله» فرزندان خود را متذکّر خدا بکنید. فرزندان خود را متوجّه خدا بکنید، همهی ما متوجّه میشویم نه اینکه تسبیح به دست فرزندان خود بدهید که بنشینند و ذکر بگویند. مقصود پیغمبر که نیست. فرزندان خود را متذکّر خدا بکنید، یعنی فضای خانه یک فضایی باشد که یاد خدا در آن باشد. خانه، خانهی غفلت نباشد. خانه، خانهای باشد که اگر یک مجلس عقدی، عروسی، جشنی، چیزی بخواهند در این خانه بگیرند، کسی جرأت نکند در این خانه معصیّت بکند. میگویند خانهی فلانی! در این خانه محرم و ناحرم با هم یکی باشند، ابدا. در این خانه موسیقیهای مبتذل گذاشته بشود، اصلاً امکان ندارد. در این خانه اسراف باشد، اصلاً نمیشود. فضای خانه، فضای یاد خدا باشد. در روایت است -این روایت بسیار زیبا است- که شب ها همانطور که شما وقتی آسمان را نگاه میکنید بعضی از ستارهها پر نور است، پر رنگ است، بعضیها کم نور است، بعضیها هم تاریک است، به چشم نمیآیند. وجود دارند ستارههایی که خیلی دور از ما هستند که اصلاً به چشم نمیآیند. در روایت است همانطور که شما وقتی آسمان را در شب نگاه میکنید، وضعیت ستارها اینطور است، آسمانیان هم وقتی پایین را نگاه میکنند، ملکوتیها، ملائکه وقتی عالم پایین را نگاه میکنند بعضی از خانهها پر نور است، بعضیها کم نور است، بعضیها هم تاریک است، اصلاً به چشم ملائکه نمیآیند.
طبیعتاً آن خانههایی که تاریک است و به چشم ملائکه نمیآید، ملائکه خیلی هم برای آنها دعا نمیکنند. ولی آن خانههایی که به چشم ملائکه میآید که خانههایی است که فضای ذکر است، فضای یاد خدا در آن است، خانههایی است که صدایی از قرآن در آن بلند میشود. خانههایی است که دعا در آنجا خوانده میشود. خانههایی است که اسم خدا در آن برده میشود. این خانهها به چشم ملائکه میآید، اگر هم یک لغزشی برای اهل آن خانه پیش بیاید، ملائکه دعا میکنند که خدایا اینها آدمهایی هستند که با تو هستند، برای آنها دعا میکنیم. من عذر میخواهم این مثال برای شما نیست میدانم. خانهای که دو هزار شبکهی ماهوارهای در آن باز است، هیچ بسته هم نیست، این خانه میتواند خانهی ذکر باشد؟! خانهای که جوانی که در آن خانه است، وقتی شبکههای ماهواره در آن باز است خوب طبیعی است وارد این شبکهها میشود و وقتی هم وارد شد، یک جایی کنجکاوی میکند، وارد یک شبکههایی میشود که فاسد هم است که اکثراً شبکههای ماهوارهای اینطور است، شبکهی سالم که خیلی در آن وجود ندارد. این خانه خیلی خانهای نیست که فضای ذکر در آن باشد نیست. منِ پدری که این ماهواره را تهیه کردم، این کار را کردم که فضای غفلت در این خانه زیاد بشود، فضای دینداری سخت بشود. خود من این کار را کردم. فضاها با هم فرق میکند. بعضی از فضاها سهل دینداری را میکند. بعضی از فضاها دینداری را سخت میکند. رحمت خدا بر آن پدر و مادری که فضاهایی در خانه درست میکنند که دینداری سهل باشد، آسان باشد. اگر دختر او بخواهد با حجاب باشد، به او آفرین میگوید، او را تشویق میکند امّا یک جاهایی هم است اگر یک دختر بخواهد با حجاب باشد، او را مسخره میکنند. اوّلین کسی که او را مسخره میکند پدر او است. اگر بخواهد چادر بر سر داشته باشد، اوّلین کسی که او را مسخره میکند، مادر او است. اینطور وجود دارد. رحمت خدا بر آن پدر و مادری که فضا را طوری میکنند که دینداری در خانه آسان باشد.
پاسخ دهید