زیارت پیامبر اعظم(ص) به عنوان یک اصل مسلّم و سنّت حسنه، در روایات متواتر فریقین مورد تأکید و اهتمام فراوان است. وهابیان کدر این مورد فتوایی خلاف نظر اسلام صادر کرده اند که بر اساس رأی فقهی آنها، بار سفر بستن و شدّ رِحال به قصد زیارت مضجع نورانی نبی اعظم(ص) حرام است و از مصادیق سفر معصیت به شمار می آید که مسافر باید نماز خود را در آن تمام بخواند. در این مقاله سعی شده تا به بررسی دلایل و مستندات حرمت زیارت پیامبر اعظم(ص) از بعد فقهی بپردازد و آنها را مورد نقد قرار دهد.