بحث فرزندخواندگی یکی از برکات الهی است و ما در آموزه‌های دینی خود داریم که اگر کسی دستی بر سر یتیمی بکشد، به اندازه موهای آن یتیم گناهانش بخشیده می‌شود.

توجه به دو نکته:

الف. ایجاد انگیزه برای تربیت فرزند خوانده

 ما چرا با فرزندان خود مأنوس‌تر هستیم؟! دلیل آن‌هم این است که آن‌ها از رگ و ریشه‌ی ما هستند و ما یک حس غریضی به آن‌ها داریم؛ لذا اگر هم اذیّتی داشته باشند، نمی‌توانیم آن‌ها را از خانه بیرون کنیم؛ امّا در فرزندخواندگی این حس وجود ندارد؛ لذا والدینی که می‌خواهند این بچّه‌ها را سرپرستی کنند باید یک سری انگیزه‌های ممتازی را در خود گسترش دهند.

ب. افزایش دانش تربیتی

گاهی اوقات ما پدر و مادرها دانش کافی برای تربیت فرزندان خود نداریم و این کمبود ممکن است با غریضه‌ی پدر و مادری برطرف شود؛ امّا افرادی که فرزندی را می‌خواهند به سرپرستی قبول کنند باید سطح دانش تربیتی خود را افزایش دهند تا چالش‌های میان آن‌ها و فرزندخوانده کمتر شود.