وجود مقدّس امیر المؤمنین (علیه السّلام) فرمودند: «شَتَّانَ بَیْنَ عَمَلَیْنِ»[۱] چقدر فاصله بین دو عمل است، عملی که زحمت و رنج آن تمام می‌شود امّا اجر آن باقی می‌ماند. نماز شب، نماز اوّل وقت، نشستن در جلسات توسّل این تمام می‌شود، ولی اجر و نورانیّت و آرامش آن باقی می‌ماند، آدم وقتی از مجلس امام حسین (علیه السّلام) بیرون می‌رود، گویا گناه او ریخته و سبک شده است، با یک دل آرامی می‌رود. امّا از آن طرف عملی که لذّت آن تمام می‌شود امّا نکبت آن می‌ماند، وزر و وبال آن می‌ماند، عذاب جهنّم آن می‌ماند. یک لحظه هوس‌رانی، یک عمر پشیمانی نمی‌ارزد.

[۱]– وسائل الشیعه، ج ‏۱۵، ص ۲۳۸٫