کلینی به سندش از مفضل از امام صادق (ع) روایت کرده و گفته است:

از امام (ع) پرسیدم: چه کسی فاطمه (ع) را غسل داد؟ فرمود: امیر المؤمنین (ع)، او را غسل داد این مطلب بر من گران آمد و حضرت فهمید و فرمود: گویا این خبر بر تو گران آمد؟

گفتم: فدایت شوم، چنین است. فرمود: تعجّب مکن چون صدیقه ـ معصوم را تنها صدیق ـ معصوم ـ غسل می‌دهد مگر نمی‌دانی که مریم را تنها، عیسی (ع) غسل داد؟!

مجلسی از مصباح الانوار، از امام حسین (ع) روایت کرده است که: امیر المؤمنین (ع) فاطمه (ع) را یک مرتبه سه غسل و یک مرتبه پنج غسل داد در غسل پنجم، مقداری کافور ریخت و او را با پارچه‌ای بلند،‌غیر از کفن پوشانید آن‌گاه به حضرت نزدیک شد و گفت: خدایا! این کنیز تو و دختر پیامبر برگزیده و بهترین، آفریده توست خدایا! تو خود، حجّتت را به او تلقین کن. دلیل و برهانش را بزرگ قرار ده و درجه و مرتبه‌اش را عالی گردان و او و پدرش را به یکدیگر برسان!.

روی الکلینیّ:

عَنْ عِدَّهٌ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی نَصْرٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ سَالِمٍ، عَنِ الْمُفَضَّلِ، عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) مَنْ غَسَلَ فَاطِمَهَ؟ قَالَ: ذَاکَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ـ وَ کَأَنِّی اسْتَعْظَمْتُ ذَلِکَ مِنْ قَوْلِهِ ـ فَقَالَ: کَأَنَّکَ ضِقْتَ بِمَا أَخْبَرْتُکَ بِهِ؟ قَالَ: فَقُلْتُ: قَدْ کَانَ ذَاکَ جُعِلْتُ فِدَاکَ، قَالَ: فَقَالَ: لَا تَضِیقَنَّ فَإِنَّهَا صِدِّیقَهٌ وَ لَمْ یَکُنْ یَغْسِلُهَا إِلَّا صِدِّیقٌ، أَمَا عَلِمْتَ أَنَّ مَرْیَمَ لَمْ یَغْسِلْهَا إِلَّا عِیسَى؟^[۱]

وَ رَوی المَجِلسیّ، عَنْ مِصْبَاحُ الْأَنْوَارِ، عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنِ (ع): «أَنَّ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ (ع) غَسَّلَ فَاطِمَهَ (ع) ثَلَاثاً وَ خَمْساً، وَ جَعَلَ فِی الْغَسْلَهِ الْخَامِسَهِ الْآخِرَهِ شَیْئاً مِنَ الْکَافُورِ، وَ أَشْعَرَهَا مِئْزَراً سَابِغاً دُونَ الْکَفَنِ، وَ کَانَ هُوَ الَّذِی یَلِی ذَلِکَ مِنْهَا وَ هُوَ یَقُولُ: اللَّهُمَّ إِنَّهَا أَمَتُکَ، وَ بِنْتُ رَسُولِکَ وَ صَفِیِّکَ وَ خِیَرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ اللَّهُمَّ لَقِّنْهَا حُجَّتَهَا وَ أَعْظِمْ بُرْهَانَهَا وَ أَعْلِ دَرَجَتَهَا، وَ اجْمَعْ بَیْنَهَا وَ بَیْنَ أَبِیهَا مُحَمَّدٍ (ص).^[۲]

[۱]ـ الکافی ۱: ۴۵۹، علل الشرایع: ۱۸۴ باب ۱۴۸، من لا یحضره الفقیه: ۱: ۱۴۲ مرسلاً، الاستبصار: ۱: ۱۹۹، المناقب لابن شهر آشوب ۳: ۳۶۴٫

[۲]ـ البحار ۸۱:  ۳۰۹ ح ۲۹٫