سیّد بن طاووس از قول راوی نقل می‌کند:
دختری از طرف خیمه‌گاه امام حسین (ع) آمد. مردی به او گفت: دختر! سرورت کشته شد! آن دختر گوید: شیون‌کنان پیش زنان رفتم. آنان هم رو در روی من ایستاده به فغان پرداختند. راوی گوید: آن گروه در غارت خیمه‌های خاندان رسالت به مسابقه پرداختند، حتّی جامه‌ها از زنان می‌گرفتند. دختران رسول خدا (ص) و حریم رسالت، گریان و نالان در فراق حامیان و دوستان از خیمه‌ها بیرون آمدند. حمید بن مسلم گوید: زنی از بنی بکر بن وائل را که با شوهرش در سپاه عمر سعد بود دیدم که چون حمله به خیمه‌های خانواده‌ی امام و غارت آن‌ها را دید، شمشیری برداشت و به سوی خیمه‌ها شتافت و گفت: ای آل بکر! آیا دختران پیامبر غارت می‌شوند؟! جز برای خدا حکومت نیست. ای خونخواهان پیامبر! شوهرش او را گرفت و برگرداند. راوی گوید: آن‌گاه زنان را از خیمه‌ها بیرون آوردند و در خیمه‌ها آتش افروختند.
قال السّیّد بن طاووس:
قَالَ الرَّاوِی: وَ جَاءَتْ جَارِیَهٌ مِنْ نَاحِیَهِ خِیَمِ الْحُسَیْنِ (ع)
فَقَالَ لَهَا رَجُلٌ: یَا أَمَهَ اللَّهِ إِنَّ سَیِّدَکِ قُتِلَ.
قَالَتِ الْجَارِیَهُ: فَأَسْرَعْتُ إِلَى سَیِّدَتِی وَ أَنَا أَصِیحُ فَقُمْنَ فِی وَجْهِی وَ صِحْنَ.
قَالَ: وَ تَسَابَقَ الْقَوْمُ عَلَى نَهْبِ بُیُوتِ آلِ الرَّسُولِ وَ قُرَّهِ عَیْنِ الزّهراء الْبَتُولِ، حَتَّى جَعَلُوا یَنْتَزِعُونَ مِلْحَفَهَ الْمَرْأَهِ عَلَى ظَهْرِهَا وَ خَرَجَ بَنَاتُ آلِ رَسُولِ اللَّهِ (ص) وَ حَرِیمُهُ یَتَسَاعَدْنَ عَلَى الْبُکَاءِ وَ یَنْدُبْنَ لِفِرَاقِ الْحُمَاهِ وَ الْأَحِبَّاءِ.
فَرَوَى حُمَیْدُ بْنُ مُسْلِمٍ قَالَ: رَأَیْتُ امْرَأَهً مِنْ بَنِی بَکْرِ بْنِ وَائِلٍ کَانَتْ مَعَ زَوْجِهَا فِی أَصْحَابِ عُمَرَ بْنِ سَعْدٍ، فَلَمَّا رَأَتِ الْقَوْمَ قَدِ اقْتَحَمُوا عَلَى نِسَاءِ الْحُسَیْنِ (ع) وَ فُسْطَاطِهِنَّ وَ هُمْ یَسْلُبُونَهُنَّ، أَخَذَتْ سَیْفاً وَ أَقْبَلَتْ نَحْوَ الْفُسْطَاطِ وَ قَالَتْ: یَا آلَ بَکْرِ بْنِ وَائِلٍ أَ تُسْلَبُ بَنَاتُ رَسُولِ اللَّهِ؟! لَا حُکْمَ إِلَّا لِلَّهِ، یَا لَثَارَاتِ رَسُولِ اللَّهِ، فَأَخَذَهَا زَوْجُهَا فَرَدَّهَا إِلَى رَحْلِهِ.
قَالَ الرَّاوِی: ثُمَّ أُخْرِجَوا النِّسَاءُ مِنَ الْخَیْمَهِ وَ أَشْعَلُوا فِیهَا النَّارَ.[۱]
[۱]– اللهوف: ۱۸۰، البحار ۴۵: ۵۸٫
پاسخ دهید