در این زمانه این گونه قضایا نادر اتفاق مى  افتد ـ اگر اتفاق بیفتد! ـ ولى انصاف این است که در زمان خیلى نزدیک به ظهور که ظلم فراگیر مى  شود: « مُلِئَتْ ظُلْما وَ جَوْراً »⁽ اصول کافى، ج ۱، ص ۳۴۱؛ بحار الانوار، ج ۳، ص ۲۶۸؛ ج ۲۴، ص ۲۳۸؛ ج ۲۶، ص ۲۶۲؛ ج ۲۷، ص ۱۱۸ و…⁾ مظنون است بلکه بالاتر از ظنّ، به افرادى که پیش از ظهور در دین و ایمان باقى مى  مانند و ثابت قدم هستند، عنایات و الطاف خاصّى مى  شود، تا از دین خارج نشوند، زیرا حضرت ولى  عصر ـ عجّل  اللّه  تعالى  فرجه  الشّریف ـ تکیه  گاه مردم است و کسانى که تکیه  گاهشان او باشد، کوه ایمانند! گویا مردم تا زمان نزدیک به ظهور تصفیه مى شوند و: « یَقوُمُ… بَعْدَ إِرْتِدادِ أََکْثَرِ الْقائِلینَ بإِمامَتِهِ. » بعد از بازگشت بیشتر کسانى که به امامت او اعتقاد دارند، قیام مى  کند.بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۳۰ و ۱۵۷؛ اعلام الورى، ص ۴۳۶؛ خرائج، ج ۳، ص ۱۱۷۱؛ الصراط المستقیم، ج ۲، ص ۲۳۰؛ کفایه الأثر، ص ۲۸۳؛ کمال الدین، ج ۲، ص ۳۷۸؛ منتخب الأنوار، ص ۳۹٫

قهرا کسانى که از ابتلائات و آزمایش  هاى الهى در آمده  اند، الطافى ویژه از ناحیه  ى آن حضرت شاملشان مى  گردد.

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد