«عنوان بصری» رفت ولی خدای متعال این جلوهی الهی که حضرت صادق علیه السلام اسمِ اعظمِ همهی صفاتِ خدای متعال هستند و برای هر سائلی عطاء دارد که به او بدهد، «لِکُلِّ مَسْأَلَهٍ مِنْکَ سَمْعٌ حَاضِرٌ وَ جَوَابٌ عَتِید»، خدای متعال برای هر نالهای گوشِ شنوا و عطای مهیائی دارد، ولی آن عطاء را الآن میدهد یا بعداً؟ تا این بلوغِ شما را کامل نکند نمیخواهد به شما بدهد، برای اینکه قدرِ آن را نمیدانید و آن را ضایع میکنید.
از این جهت وجود نازنین امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند: من وقت ندارم، این «من وقت ندارم» به ما برنامه میدهد. «عمر» سرمایه و گوهر و فرصت و بیبدیل است، مگر انسان برای هر چیزی وقت میگذارد؟ مگر انسان با هر کسی مینشیند؟ مگر انسان عمرِ خود را در اختیارِ هر شیطان و هر انسانِ بیبرنامهای میگذارد؟ اولین درسی که حضرت دادند این بود که عمرِ من ارزش دارد، و اگر آن را به قیمت نفروشم آن را نمیدهم، تو به قیمت نمیخری، من عمری را صرفِ تو نمیکنم.
پاسخ دهید